Zuinigheid

Is het echt gedaan met de verbrandingsmotor? Als je de ecolobby mag geloven wel. Ook de industrie doet graag alsof hybride, al dan niet plugin, electromotor en de brandstofcel de smaken van de toekomst zijn.
In mijn somberste buien huil ik graag mee met de wolven in het bos. Maar een aantal recente ervaringen brengt me toch aan het twijfelen. Met de Volvo V40 T4 - 180 pk, top 225 - reed ik op een halve tank van Drenthe naar Velsen en terug; gemiddeld verbruik bijna 1 op 18. De Focus 1.0, nog behoorlijk snel ook; 1 op 20. Dan de diesels. Met de Mercedes S 250 CDI lang scoorde ik tot mijn verbijstering 1 op 21. De CLS 350 CDI van die onvergetelijke Goodwood-trip haalde met drie mannen aan boord en een niet boterzachte rijstijl fluitend 1 op 15, met 265 pk en een gruwelijk koppel van 620 Nm. Op de terugweg kroop ik achter het stuur van de veel zwaardere S-klasse met dezelfde motor die, we hadden haast, iets harder op zijn donder kreeg dan de CLS; erger dan 1 op 13 werd het niet. Veelbelovend is de nieuwe Golf 2.0 TDI, die ik in Nederland nog aan de tand moet voelen. Bij de introductie in sterk heuvelachtig gebied gaf de verbruiksmeter na 40 kilometer al 1 op 19 aan, bij een verwaarloosbare CO2-uitstoot; in Nederland zou hij, en ik geloof dat hij het kan, 1 op 24 moeten halen. De 1.6 TDI wordt nog zuiniger. Zonder elektrohulpmotor, zonder 200 kilo lithium-ion onder de vloer. Zou hij ook daarom zo'n bescheiden drinker zijn? Het zijn hoe dan ook verbruikswaarden die nauwelijks onderdoen voor de prestaties van de Prius.
Merk op dat het niet over uitgeklede spaarmodellen gaat, maar over auto's die wat kunnen. Conclusie: fabrikanten boeken qua efficiency met goeddeels conventionele techniek enorme stappen voorwaarts. Het laatste wapenfeit spreekt boekdelen: 1 op 14,7 met de nieuwe Porsche Boxster, over een afstand van 150 kilometer. Snelwegkilometers, toegegeven, maar hij deed het. De petrolhead zou er nog optimist van worden.