Zoon

Mijn zoon heeft rijles. Dat duurt al even, want hij is er net zo zenuwachtig over als mijn faalangstige ik van 28 jaar geleden, maar hij komt er wel. Wij vonden dat je een negentienjarige student op het platteland niet zonder rijbewijs mag uitwuiven.

Of hij het daarmee eens is, weet ik niet zo goed. Iets zegt me dat hij er de zin niet helemaal van inziet. Als thuiswonende pakt hij om de hoek de bus naar Groningen die hem voor weinig geld zonder parkeerproblemen op een steenworp afstand van de universiteit aflevert. Op zondag neemt hij de fiets naar zijn weekendbaantje één dorp verderop. Het leven zonder auto gaat hem prima af. Hij vindt het wel best zo.

Nu het rij-examen dichterbij komt, heb ik hem gevraagd welke auto in ons wagenpark zijn voorkeur heeft. Hij zal het moeten doen met wat we in huis hebben. "Ach papa, het maakt me niet veel uit. Doe mij de kleinste maar." Dat wordt in ons geval dus de Passat. Terwijl hij hier ten overvloede kan beschikken over een S-klasse, een SL en een Volvo S90. Startersvervoer ten voeten uit dat ik een oppassend kind als hij van harte gun, zij het de eerste keer graag wel onder mijn begeleiding. Ik kan slijmen en smeken wat ik wil, het doet hem niets.

Ik heb het daar moeilijk mee. Een vader wil niets liever dan zijn autoliefde met de zijnen delen. Het gaat ver hoor, op je negentiende nee zeggen tegen de S-klasse die je op een presenteerblaadje wordt aangereikt – ik had er op die leeftijd niet van kunnen slapen.

Het zorgwekkende is dat de status van een Benz die generatie weinig zegt. Mijn zoon ziet alleen maar veel, onhandig blik. Hij is geen uitzondering op de regel. Bij zijn leeftijdgenoten voel ik dezelfde pragmatische onverschilligheid. Met hun fiets en een OV-kaart komen ze overal. En voor de paar jeugdige liefhebbers die ik tegenkom zijn auto's veel te duur. Ik kan me best verplaatsen in de hipster die in Londen of Amsterdam van dure rijlessen en een betaalbaar tweedehandsje afziet. Aan een simpele parkeervergunning ga je als starter al failliet en over tien jaar rijden die Car2Go-Smartjes toch allemaal autonoom.

'Autobranche strijdbaar 2015 in', meldt een persbericht dat net mijn mailbox binnenvalt over alweer een rampjaar voor de automotive. Sterkte jongens. Als jullie maar weten dat de echte klap pas na de crisis komt: de jeugd van tegenwoordig. Die straks met een vette studieschuld aan de broek auto's en huizen moet gaan kopen.