youngtimers

Je hebt oldtimers, de echte klassiekers. En tegenwoordig ook youngtimers, klassiekers die het nog moeten worden. Aan oldtimers begin ik niet - te duur, geen loods, geen brug, twee linkerhanden, angst voor pech onderweg - maar de youngtimers hebben me de laatste jaren goed te pakken. Gek van bijzondere auto's die in de klassiekerwereld nog niet echt meetellen, maar die mede daardoor niet zo gek veel kosten, dagelijks inzetbaar zijn en fantastisch rijden.

Krijg ik een aardige brief van een meneer die samen met twee vrienden in zijn vrije tijd niets liever doet dan jagen op betaalbare maar speciale auto's van maximaal een jaar of twintig. Anders dan ik kunnen zij wel wat. Ze hebben wel een brug en voor een rondje sleutelen draaien ze de hand niet om, maar verder hebben we veel met elkaar gemeen. Compleet in de ban van jonge senioren met dat beetje extra. Hij noemt er een paar: oudere Audi's, BMW 7-series, achtcilinder Mercedessen tot 1995, de Honda NSX en de volgens hem 'zwaar onderschatte' vier- en achtcilinders van Porsche, dus de 944/968 en de 928.

Helemaal mee eens. Voor de dertigers en veertigers onder ons is het een totaal verslavende hobby; de droomauto's van je jeugd. Ik ken een paar van die mannen, allemaal zo gek als een deur. De een is bezeten van een BMW 3-serie E30, de ander zweert bij oudere E- en S-klasses, liefst met krankzinnig lage kilometerstanden. Per email en telefoon bestoken we elkaar voortdurend met interessante tips en grote verhalen over unieke aanwinsten. Al houd ik het voorlopig even rustig - er is een grens aan wat bruin kan trekken - er gaat geen dag voorbij zonder een rondje www.mobile.de en www.autoscout24.ch voor een snelle scan van het nieuwste aanbod.

Hoe dat kan aflopen zag ik onlangs in een loodsencomplex in Purmerend, waar een voormalige Opel-dealer tientallen oude Opeltjes heeft opgeslagen. Rijp en groen, groot en klein, soms halfverrot en soms in topstaat, maar allemaal hebbedingen voor mannen met een ongeneeslijke tic voor dat ene merk, al is het voor Opel.

Wat begrijp ik die man goed. Blij dat ik geen loods heb, anders zou hij morgen vol staan met onweerstaanbare koopjes uit Duitsland en Zwitserland. Een Xantia V6 Break, een Mercedes 190E 2.6, een Volvo 960 3.0 24V station, de laatste Opel Senator, een liefst knalrode Porsche 968, een twaalfcilinder BMW 7-serie E32... Duur? Hoeft helemaal niet. Wie goed zoekt heeft voor een habbekrats iets geweldigs voor de deur. Het is om gek van te worden.