'You might get shot'

Detroit 2008
Het is een deprimerende winterdag wanneer ik achterin een taxi door Detroit rij. Ik ben hier een paar dagen om een portret (AW 51 en 52) te maken van de mineurstemming in deze stad en ik moet zeggen, het wordt me niet bepaald moeilijk gemaakt. Hier zou de grootste levensgenieter nog suïcidaal van worden. Ik ben net bij het GM-hoofdkwartier geweest om een paar foto's te maken. Niet dat ik had verwacht dat Rick Wagoner me binnen zou vragen voor een kop koffie, maar dat ik, zodra ik mijn camera op het Renaissance Centre richtte, door de eerste de beste beveiliger als een zwerfhond zou worden weggejaagd, had ik evenmin durven denken. Blijkbaar hebben ze het hier wel een beetje gehad met de negatieve berichtgeving.
En dan rijden we, op weg naar een Ford-fabriek, langs een wijk vol verlaten en vervallen huizen. Hier woonde ooit het rijkere deel van de medewerkers. Sprekender zal ik het niet in beeld kunnen krijgen dus ik vraag Paul, de taxichauffeur, om even te stoppen. Hij weigert. "We can't stop here."
"Tuurlijk wel", zeg ik in mijn onnozelheid. "Daar bij die afrit de interstate af en dan kunnen we zo die parallelweg op."
Maar dat bedoelt Paul niet: "Daar gebeuren dingen. Gangs, drugs, you know. De politie durft daar niet eens meer te komen. Als je daar met een camera gaat zwaaien.." Paul prikt met zijn wijsvinger naar zijn slaap. Misschien denk je dat Paul een bange poepert is, maar dan heb je deze fors gebouwde Mexicaan met de kop van een maffiabaas nooit gezien.
Detroit destroyed. Die veertien miljard mag een hoop geld lijken, maar als je een paar dagen door deze stad hebt rondgelopen, dan heeft het meer van dweilen bij een open kraan. Een brandkraan, welteverstaan.

Lezersreacties (34)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.