Yorinde molt banden

Afgelopen zondagmiddag in het centrum van Almere. Ik loop met drie anderen langs de Mediamarkt, als een blauwe Chevrolet Kalos (zo'n Daewoo met kapsones) voorbij komt rijden. De Kalos valt mij op omdat op de achterruit net iets te veel reclame voor het merk zit; dit moet een importeursauto zijn. Welke collega vereert mijn prachtige poldermetropool met een bezoek?

De Kalos stopt midden op de straat, en begint daarna langzaam achteruit te rijden, richting het linker trottoir; ik ben getuige van een parkeerpoging. En van een korte cursus banden mollen. Want de chauffeur schampt de trottoirband zodanig, dat de linker achterband er pijnlijk langs af schaaft. Het gegil weerkaast tegen de gevels, de Kalos heeft meteen de onverdeelde aandacht van het winkelpubliek.

Het kan de dame achter het stuur niet deren. Ze zet de motor af, terwijl de achterband op het grensgebied tussen loopvlak en wang op de scherpe betonrand balanceert. Ze doet het portier open, net op het moment dat wij voorbij lopen. Bijna krijg ik een portier tussen mijn ribben. Mijn vrouw is de beroerdste niet en zegt tegen de dame dat ze de auto zo beter niet kan laten staan, wijzend op de kermende band. De dame mompelt wat onverstaanbaars terug, maar haar minachtende blik spreekt boekdelen. Op dat moment zwiept het andere portier open en stapt een man uit met een tv-camera. Mijn vrouw barst in lachen uit. "Dat is die muts van dat stomme autoprogramma!" Ik kijk haar niet-begrijpend aan; ik ken een hoop mutsen en bijna net zo veel stomme autoprogramma's, maar deze parkeerkoningin zegt me niets.

Thuisgekomen zoeken we het op. We hebben Yorinde Mol zien inparkeren. Zo'n Veronica-muts met kapsones. Ik begrijp het weer.