Weg met de dino-MPV's

5 juni 2009 om 13:07

Ook zo positief verrast door de Peugeot 5008? Ik vond het na de bizarre 3008 (ooit opgevallen hoe veel die en profil lijkt op een Jeep Compass?) een hele verademing. De Franse merken hebben er een mooi rijtje mpv's mee in huis. Met de Citroën Grand C4 Picasso en de Renault Grand Scénic is de nieuwe generatie nu compleet – allemaal zijn of worden het toppers in de verkooplijsten. Let maar op mijn woorden.

Dat roept de vraag op wat al die merken nog doen met de oude 'dino-mpv's'. Daarmee bedoel ik de Citroën C8 en de Peugeot 807 die al sinds jaar en dag in het assortiment zijn en komen uit de bestelautofabriek in Sevel Nord. En natuurlijk is er nog de Renault Espace; die onlangs zijn 25ste verjaardag vierde. Dat zou best nog wel eens zijn laatste kunnen zijn. Het werk aan de opvolger van de die auto ligt namelijk stil sinds het uitbreken van de kredietcrisis en bovendien is dat model naast de Grand Scénic tamelijk overbodig. Of zou er werkelijk iemand zitten te wachten op een nóg grotere MPV?

Laten we de verkoopcijfers er even bijhalen. Van de Espace zijn dit jaar tot en met mei toch nog 415 stuks verkocht. Zou het iets met deze actie te maken hebben? Van de Citroën C8 zijn 42 stuks verkocht. De 807 scoort 71 verkoopcontracten. Voor de volledigheid: de Lancia Phedra scoort zestien stuks en Fiat heeft met de Ulysse al lang geleden gedaan wat het beste is voor deze modellen: schrappen uit de Nederlandse prijslijst. Wat mij betreft behoren de Volkswagen Sharan en de Seat Alhambra ook tot dit lijstje dinosaurussen. Daar kun je toch niet meer mee voor de dag komen?

Waarom zouden de fabrikanten toch doorgaan met deze auto's? Is er een wurgcontract getekend met de fabriek of zouden ze speciaal op verzoek van taxibedrijven worden geleverd? In elk geval maakt de nieuwe generatie Franse MPV's ze op slag overbodig. Waren autofabrikanten niet bezig met afslanken en schrappen om te werken aan het rendement? Volgens mij heb ik een paar slachtoffers gevonden...

Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.

67 Bekijk reacties