Het is allemaal één grote eenheidsworst!

Beginnen we algemeen, dan stoort het mij vooral dat veel merken hun eigenheid helemaal zijn kwijtgespeeld. Ja, er hangt nog steeds een embleem op. En de ontwerpers zullen ook met handen en voeten uitleggen dat de inspiratie van het oermodel komt. Maar als je er dan mee rijdt, dan voelt die Alfa Romeo echt niet meer als een Alfa Romeo aan of zelfs die Opel als een Opel. Stellantis is niet het enige autoconcern dat daarmee worstelt, maar daar komt de irritatie het felst tot uiting. Zelfs de nieuwe X3 rijdt in zijn basisvorm niet meer als een BMW, maar als een afstandelijke SUV die het zelf allemaal beter weet. En zo vallen er helaas nog tig andere merken op te noemen die vergeten zijn waarom klanten er ooit van droomden. Synergieën zijn noodzakelijk, maar kopieën met een andere carrosserie gewoon volksverlakkerij.

Geen echte motoren meer!

Schuld hieraan is vooral de standaardisering van de aandrijflijn. Het karakter van een auto werd vroeger grotendeels bepaald door de architectuur van de motor en de bijhorende klank, aangevuld met technische innovaties. Er waren 8-kleppers en 16-kleppers, atmo’s en turbo’s, VTECs en multicilinders. Vandaag hebben de meeste compacte ICE-auto’s een petieterige driepitter en de hybrides doorgaans een anonieme 1.5 viercilinder, punt aan de lijn. Voor een echte motor moet je diep in de buidel tasten, waardoor het gros van het wagenpark min of meer hetzelfde rijdt. Bij EV’s wordt die problematiek alleen maar uitvergroot. Alleen de sportafdelingen van autosportminnende merken zoals Hyundai N doen nog moeite om zo’n anonieme e-machine wat karakter of klank te geven, ook al overtuigen de pogingen slechts matig.

Zo klaar met die bemoeizieke software!

Zoomen we in op onderdelen van moderne auto's, dan gaan de sluizen pas echt open. Neem bijvoorbeeld ISA, de intelligente snelheidsondersteuning die sinds midden 2022 verplicht is in nieuwe auto’s. Ik word er knettergek van, zeker in een land als België waar de maximumsnelheid om de haverklap verandert. De helft van de tijd zien de camera’s de snelheidsverandering niet of fout, waardoor je kilometerslang gepiep moet verduren. Deactiveren is dus de boodschap, maar dat moet na elke herstart opnieuw en verlangt veel getokkel op het scherm. Gelukkig hebben de meeste fabrikanten dat ingezien en voorzien ze nu sneltoetsen om de regelneverij met een knop het zwijgen op te leggen. Als de mogelijkheid bestaat, programmeer ik de sneltoets trouwens zo dat meteen alle rijhulpsystemen uitgaan. Tenminste, zolang die sluiproute bestaat en de EU toelaat dat je de verplichte systemen mag deactiveren ... Mercedes CLA

Veel schermen, optioneel ook voor de passagier, dit is het interieur van de nieuwe Mercedes CLA.

Al die schermen!

In het verlengde daarvan nomineer ik de overdaad aan schermen. ‘Klanten willen een smartphone op wielen’ klinkt het bij de autofabrikanten, maar daar geloof ik niet in. Als alle andere onderdelen generisch worden, dan zijn visuals de enige manier om goedkoop onderscheid te creëren. Het nadeel is dat de bediening van moderne auto’s enorm afleidt, terwijl je de ventilatie vroeger op de tast kon bedienen. Ik vraag mij trouwens ten stelligste af waarom merken zoveel geld in al die digitale menu’s stoppen, als toch iedereen zijn smartphone inplugt om met Apple CarPlay of Android Auto aan de slag te gaan. Geef ons gewoon echte knoppen voor de belangrijkste functies en een eenvoudig scherm om de navigatie op te projecteren, punt uit. Het geld dat een merk daarmee bespaart, mag het wat mij betreft in de afwerking investeren, want die is de afgelopen tien jaar ook bergafwaarts gegaan. En nu is het aan jullie! Ga hieronder maar los ...