Weblog Joas - Weinig auto's belichamen de jaren 80 zoals de Citroën BX
De Citroën BX paste perfect in het decennium waarin strakke lijnen dominant waren en analoog op grote schaal voor digitaal werd ingewisseld. Een echte jaren-80-auto. Dat maakte hem ook wat minder tijdloos dan sommige andere Citroëns, maar juist daarom vind ik hem inmiddels zo leuk.
Heel wat auto’s uit de jaren 80 lijken uitsluitend met een liniaal getekend en dat is precies waarom ik een beetje een haat-liefdeverhouding heb met die periode. Er zijn heel wat ‘blokkendozen’ uitgebracht in die tijd en veel ontwerpen oogden binnen de kortste keren ontzettend verouderd. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, zoals de door mij al vaker bejubelde Peugeot 205 en wat mij betreft is ook de Ford Sierra hatchback een sterk jaren-80-ontwerp. Audi deed op eigen wijze ook een mooie duit in het zakje met de 80, die net als de Sierra ondanks zijn scherpe lijnen juist ook nog vrij rond was. Toch halen die het wat mij betreft niet bij een Franse inzending uit die tijd. Ik breek graag een lans voor de Citroën BX.
De BX lijkt weliswaar ook met een liniaal getekend en is daarmee helemaal een auto van zijn tijd, maar Gandini wist er ook stroomlijn in te brengen. Wat mij betreft is het een prachtige eigentijdse evolutie van de ook al zo opmerkelijke GSA die hij moest opvolgen. Het interieur van de Citroën is al net zo eigenwijs al het exterieur, vooral bij de eerste lichting van de BX. Die had bijvoorbeeld nog van die bijzondere ‘satellieten’ vol knoppen naast het stuurwiel. Creativiteit op z'n Frans: de uitstraling ging voor de functie. Duitse inventiviteit sprak de nuchterder ingestelde automobilist waarschijnlijk meer aan, maar een beetje joie de vivre is toch ook heerlijk?
De Sierra was een bijzondere, maar de BX ging nog een stapje verder.
De BX was een soort retrofuturistische en enigszins absurde auto en om die reden vond ik hem vroeger helemaal niets, maar nu is het wat mij betreft één van de leukste auto’s die dat decennium heeft voortgebracht. De afgelopen jaren heb ik me er af en toe op betrapt dat ik ineens advertenties door zit te bladeren van BX'en, maar tot nu toe is de drang nog nooit sterk genoeg geweest om er eentje voor de deur te zetten. Hoe leuk ik ze ook vind, ernaar kijken is voorlopig nog even genoeg. Maar goed, zeg nooit nooit.
Joas van Wingerden
Columnist/schrijver
Als vijfjarig ventje stond Joas zich al samen met zijn vader te vergapen aan moderne en vooral klassieke auto's op de beursvloer van de Rai in Amsterdam. Toen zijn ouders vervolgens ook nog een puntgave Citroën DS gingen rijden, was de liefde voor auto's voor altijd in zijn ziel geëtst. Hij moest en zou er later iets mee gaan doen. Aanvankelijk was het idee om automonteur te worden, maar dat plan verwaterde in de loop der jaren. Tijdens zijn Journalistiekopleiding begon het toch weer te borrelen en kwam hij als stagiair voor het eerst terecht bij AutoWeek. Inmiddels zijn we alweer aardig wat jaren verder en is het toch gelukt om de passie voor auto's te combineren met een vaste baan. De droom om ooit zelf ook een DS te rijden is alleen nog niet vervuld, al staat er in de vorm van een Peugeot 205 wel een oude Fransman voor de deur.
