Wasstraten: ook achter de randjes graag!
Bij AutoWeek kennen we elke wasstraat binnen een straal van 25 kilometer rondom het redactiepand in Hoofddorp. Een testauto wordt gemiddeld zo'n twee keer per week gewassen: één keer voor de fotografie of voor het filmen en dan nog een keer voordat we 'm weer inleveren bij de importeur. Een frequentie waarvan autowassend Nederland ongetwijfeld erg blij wordt.
Ik word dat vooral van wasstraten waarbij je in de auto kunt blijven zitten. Helemaal goud! Kun je je mail en social media bijwerken terwijl de buitenkant spic en span wordt. Helemaal top als je na de wasbeurt gratis in een hal het interieur kunt uitzuigen. Nu alleen nog wifi in de washal en je wordt als automobilist net zo vertroeteld als de auto zelf.
En toch blijf ik het vreemd vinden dat je soms nog apart moet betalen voor velgenreiniging. Ik dacht laatst: laat maar zitten, doe maar een basiswasje van 7,99 euro, maar toen ik de nieuwe CLA-duurtester bij het stofzuigen goed bekeek, waren de meeste spaken van de wielen nog hartstikke zwart.
Kom op hé, da's toch een kleine moeite? Als je een kopje uit een vaatwasser haalt, wil je toch ook geen bruine randjes meer zien?
Stephan Vermeulen
Coördinator Tests
Na 20 jaar bij AutoWeek zo’n beetje alles wel gedaan en meegemaakt. Sinds 2012 chef redactie maar streeft er nog altijd naar om tien procent van zijn werk te laten bestaan uit bezigheden met auto’s zelf. Da’s tenslotte toch de reden dat -ie dit werk is gaan doen. Passie voor auto’s van kleins af aan, spelde op zijn twaalfde testjaarboeken, kocht de eerste AutoWeek een paar dagen voor zijn dertiende verjaardag van zijn zakgeld. Jawel, dat ene nummer dat in januari 1990 voor een gulden in de winkel lag. De oorzaak van dat velen nog denken dat AutoWeek de eerste jaren altijd een gulden kostte, maar op de tweede stond toch echt een prijs van Hfl. 1,95! Dat hij twaalf jaar later zelf in dienst zou treden bij het autoblad had hij nooit gedacht. Na de middelbare school bracht de opleiding HEAO-economisch linguistisch, zeg maar een soort CE met extra aandacht voor vreemde talen, hem bij de BMW-importeur, en later die van Opel. Een carrière in de autobranche was het beoogde pad, maar het liep anders. Eind 1999 zocht een journalistiek bureau een autoredacteur, en zo kwam hij terecht in de autojournalistiek. Iets meer dan twee jaar later was daar de overstap naar AutoWeek. Tests, nieuws, bijdrages aan de occasionrubriek en een jaar later ook in bezit van een racelicentie. Twintig jaar bij een werkgever, het is iets dat niet meer van deze tijd lijkt maar sowieso is het werk door de jaren heen zo vaak veranderd dat je bijna geen jaar hetzelfde doet qua werk. En de veranderingen in autoland gaan momenteel sneller dan ooit, dus ook dat maakt de werkzaamheden anders. Sinds 2021 naast chef redactie ook coordinator online.
