Verre toekomst staat voor de deur
Je kent ze wel, die beelden van automatisch op de voertuigen van medeweggebruikers aansluitende gestileerde golfkarren in science fiction-films. De chauffeur draagt daarin ten onrechte die naam, omdat hij niets anders hoeft te doen dan in z'n kruising tussen een auto en een vliegtuig zitten en wachten tot hij z'n bestemming heeft bereikt. Wederom volautomatisch verlaat hij dan het lint aerodynamische voertuigen, om – eventueel na een zachte landing – z'n voertuig te verlaten. Deze beelden zijn een gruwel voor autoliefhebbers. Een auto die alles vóór je doet en je niet meer inlaat met het rijden, je moet er niet aan denken. Zo'n auto lijkt op het eerste gezicht een fantasievoertuig dat wellicht ooit in een verre toekomst zal bestaan, maar bij nader inzien is die auto dichterbij dan je denkt. Systemen die de bestuurder attenderen op bewegingen in de dode hoek, of die 'm erop wijzen dat z'n aandacht verslapt zijn nog redelijk vrijblijvend.
Maar auto's grijpen ook al in. Met een trillend stuur of door tegen te sturen, bijvoorbeeld, als ze denken dat je onbedoeld je rijbaan verlaat. Of door te remmen als je een voorligger te dicht nadert. Volgsystemen die auto's op gepaste afstand achter elkaar aan kunnen laten rijden zonder dat de bestuurder zich ermee bemoeit, bestaan ook al. Voor toepassing ervan is de tijd nog niet rijp, maar er wordt al druk mee geëxperimenteerd, teneinde hiermee later het asfalt efficiënter te kunnen gebruiken. Andere waakzame systemen zijn weliswaar nog geen gemeengoed, maar in auto's uit de hogere segmenten kom je ze wel in toenemende mate tegen.
Maar ook in het C-segment maken ze al hun opwachting. Hoewel de veiligheidssystemen goed bedoeld zijn van de fabrikanten en een aantal ervan zeker bijdraagt aan de verkeersveiligheid, zorgen ze er ook voor dat de lol van het autorijden minder wordt; je doet immers alsmaar minder zelf. Gelukkig kunnen de waakhonden vooralsnog worden uitgeschakeld. Maar voor hoe lang nog. Je kunt je voorstellen dat overheden in de toekomst, gedreven door de wil het aantal verkeersslachtoffers te laten afnemen dwingend voorschrijven dat alle fraaie en knappe vindingen van de auto-industrie op veiligheidsgebied (want dat zijn het natuurlijk wel) op alle modellen worden gemonteerd en dat ze zonder tussenkomst van de bestuurder werken. Dat lijkt wel erg ver van ons bed, maar dat is het toch niet. De ontwikkelingen volgen elkaar snel op. Science fiction-scènes zoals uit het begin van dit betoog die in tamelijk recente films nog een verre toekomst schilderen, zijn immers voor een belangrijk deel al helemaal geen fantasie meer.
