Van de regen in de drup

In het meest recente nummer van AutoWeek staat een kleine foto-impressie van de volledig ondergelopen straten voor de deur van ons redactiegebouw na de hoosbuien van afgelopen week. In de avondspits geven tal van automobilisten zich tegen wil en dank over aan het waterballet. Wonder boven wonder zien we op een onfortuinlijke Opel Calibra na geen auto stilvallen. Wij komen er echter zelf ook niet zonder kleerscheuren af. Voor de productie van een Koopwijzer staat de Peugeot-importeur een viertal 407's aan ons af. En op de lekkerste van het stel, een 2,7-liter V6 HDiF die recht uit de verpakking komt, trakteer ik mezelf tijdens de klaterbuien. Al dat water op het asfalt weerstaat-ie moeiteloos. Het deert 'm niets, de Fransman geeft geen krimp. De tijd dat Franse auto's, en met name Simca'tjes 1100, aan een verfrissend buitje genoeg hadden om er de brui aan te geven, omdat spatwater de blootliggende verdelerkap geraakt had, liggen gelukkig ver achter ons, denk ik nog terwijl ik thuis uitstap. Die gedachte blijkt de goden verzoeken. De volgende ochtend kom ik namelijk letterlijk de straat niet uit met de Peus. Na enkele honderden meters geeft de 407 de geest. De motor slaat af en weigert verder iedere dienst. Dat wordt afslepen. De eerste lezing van de importeur is dat de brandstofdruk was weggevallen als gevolg van gecorrodeerde stekkeraansluiting; een elektrisch probleem dus. Peugeot onderzoekt de oorzaak van het stilvallen van de HDiF nog nader, maar als de laatste informatie de juiste is, dan valt de fabriek toch wel een slordigheidje te verwijten. Het kan toch niet al te veel moeite kosten om stekkerverbindingen waterdicht te maken. Aan onderdelen is het bovendien hooguit 'tientjeswerk'. Lijkt me het overwegen wel waard om een auto van ruim 45 mille aan de praat te houden. Mijn pechgeval geeft me overigens wel mooi de gelegenheid eens nader kennis te maken met Peugeot Assistance, de pechservice van Peugeot. En het moet gezegd, de organisatie werkt uitstekend. Nog geen twintig minuten na mijn telefonische melding dat ik gestrand ben, staat de bergingsauto voor m'n neus. Een vervangende auto behoort tot de mogelijkheden, verneem ik van de telefoniste, maar die sla ik beleefd af. Ik heb immers nog drie 407's in de redactiegarage staan die ook aan de tand gevoeld moeten worden voor de Koopwijzer die u binnenkort in AutoWeek kunt lezen. O, en die hebben géén van alle hun bestuurder laten staan.