Schuldvraag

Rijdend in stropend verkeer, een week of drie geleden, moet de auto voor mij plots stevig in de remmen. Niks aan de hand, je weet hoeveel ruimte er is en om te voorkomen dat er iemand achterop botst, benut je al dat asfalt. Alleen rijden met een auto met Collision Prevention is net als rijden met je examinator tijdens het afrijden. Jij kan wel weten dat je het gezien hebt en tijdig kan reageren, maar het gaat erom dat de examinator, of in dit geval een processor, dat ook weet.

En dat was in dit geval blijkbaar niet zo, dus kreeg ik een ingreep. Flitsend rood voor de ogen en een auto die zelf de ankers uitgooit. Afgezien van het feit dat het een aparte ervaring is, maakt het je ook niet geliefd bij de persoon die achter je rijdt. Althans, de opgestoken vinger in de achteruitkijkspiegel was geen duim.

En het is niet voor het eerst dat een aanrijdingspreventiesysteem wat te assertief is. Een paar jaar geleden zag een dergelijk systeem de verkeersdrempel bij mij in de straat aan voor een overstekend kind. Vanuit het niets een noodstop, zonder aanleiding sta je stil. De bestuurder die bijna achterop knalde was blijkbaar net zo verbaasd als ik.

Het woordje 'bijna' doet het 'm; in beide gevallen ging het netaan goed. En we hebben het over twee gevallen in zo'n drie jaar. Maar wat als het tweede voorbeeld niet goed af was gelopen, wie is er dan schuldig? Degene die achter me rijdt, omdat hij te dicht op mijn bumper zat? Er was geen reden om aan te nemen dat ik zou gaan remmen. En zonder reden een noodstop maken mag ook niet. Dus ben ik dan schuldig? Ik heb technisch gezien niet geremd. En op de één of andere manier denk ik dat een auto aanklagen juridisch ook wat lastig wordt. Dus, wie het weet mag het zeggen…