Schreeuwen in de dieselwoestijn

Zoals deze week te lezen in AutoWeek editie 5, racen met diesels is intussen net zo ingeburgerd als boerenkool met worst. Als coureur wil je gewoon de snelste auto en maakt het helemaal niks uit hoe die eruit ziet of hoe die wordt aangedreven. Al is de lak tranentrekkend roze – omdat dit toevallig de kleur van de sponsor is – en wordt de motor ontstoken door een mix van wodka en kamelenpoep, zolang je ermee wint is je vierwieler je grootste vriend.

Voor de toeschouwers draagt de opkomst van diesels echter niet bepaald bij aan het ware racegevoel. Neem bijvoorbeeld het WTCC van afgelopen seizoen: pas als de vooraan rijdende Seat Leon TDI's geruisloos voorbij waren gezoefd, een wolk van zwart roet achter zich latend, begon het spektakel écht. Het ware kippenvelgevoel kwam namelijk van de achtervolgende troepen: keihard krijsende, hoogtoerige viercilinders, gehuld in een parfum van benzinedampen. Heerlijk! Vooral geluid is onlosmakelijk verbonden met de sensaties, en dat mis je ernstig bij die diesels.

Het doet me dan ook deugd dat de WTCC-organisatie heeft besloten de reglementen aan te scherpen. De dieselmotoren worden in 2009 wat geknepen, wat BMW en Chevrolet heeft doen besluiten gewoon met hun fantastisch schreeuwende benzinekanonnen te blijven rijden. Dat niet alleen, ook Seat-coureur Tom Coronel – die eind vorig jaar nog riep dat hij alleen verder zou gaan als het met een diesel was – is om. Hij blijft actief in het WTCC met een Leon TFSI, waarmee hij als het goed is meer kans heeft komend seizoen.

Over racegeluid gesproken, wat vinden jullie eigenlijk de lekkerst klinkende raceklasse?