Rijles - borrelpraat
Ik had rijles in een Fiat 131 Mirafiori. Ik weet het, dat is een tijd geleden. Over de auto's waarin je rijles krijgt, gaan een boel verhalen de ronde. En de meeste verhalen kunnen onder de noemer "geleuter" gerangschikt worden.
Bijvoorbeeld: als je lest in een grote auto, ben je voor je leven verpest, wil je nooit meer een kleine auto voor jezelf. Als je je motor laat afslaan tijdens het examen, ben je sowieso altijd De Sjaak. Of: als je leert autorijden in een sedan, is vlot fileparkeren nooit meer een probleem. Op die fiets.
Nu zag ik laatst bij mij in de buurt een Honda Civic als lesauto van Auto- en Motorrijschool Westerwatering. Ik had medelijden met de leerling achter het stuur. Want de bediening van een Civic: da's bepaald geen eenheidsworst. Het interieur van deze auto is blits, zeker weten, net als het uiterlijk. Maar de plaatsing van de bedieningsknoppen en –hendels? Een onlogisch zoekplaatje. Het uitzicht naar achteren? Een kleine ramp.
Dus even bellen met Els van Autorijschool Westerwatering. Waarom een Civic als lesauto? "De auto ziet er kek uit, dat spreekt de jeugd erg aan. En ik heb van Luciën, de vaste instructeur in de Civic, nooit klachten gehoord over dat de bediening ingewikkeld zou zijn. Ook niet van de leerlingen."
Hm. Zou ik ook zeggen. Aan de andere kant: als je je de Civic-ergonomie eigen weet te maken en om kan gaan met het uitzicht naar achteren in die auto, dán ben je klaar voor de dagelijkse verkeersjungle. Dan ben je, zeg maar, scherper opgeleid. Dus geen Golf Plus, maar een Eos als lesauto, geen Corolla, maar gewoon afrijden in een Land Cruiser 100. Zou je daar geen betere chauffeurs mee kweken?
Nog een stelling tot slot: autorijles is een leuk beginnetje om zo'n vierwieler te leren bedienen en het verkeer te verkennen. Rijden leer je pas daarna. Maar sommigen leren het nooit.
