Raadseltje (2)

De geschiedenis met de Volvo-bumper was een. Maar dat enigma wordt in raadselachtigheid ver overtroffen door het volgende. Vanuit het keukenraam ziet E. iets merkwaardigs aan de uitlaat van de Fiat hangen, waarmee ik net ben teruggekeerd uit Groningen. "Heb je een beest doodgereden of zo?" Niet dat ik weet. Dan zou ik iets gehoord moeten hebben. Maar ik zie wat ze bedoelt. Het lijkt een streng zilvergrijs haar, of ik de kerstman heb geplet. Een beest? Noem mij één langharige diersoort in deze kleurstelling. We gaan kijken. Hee, dat is raar: het haar hangt niet aan de uitlaat, het zit er in; het stulpt eruit. Gadverdamme. En het is inderdaad heel grijs, met zwarte strepen. We zijn het eens dat dit behoorlijk eng is. Maar je moet toch wat. Ik pak een handschoen uit de schuur en begin te trekken. Wie of wat het ook is, dit is een stevige haardos. Ik trek het haarspoor van de uitlaat tot de straat, het houdt niet op. Als de pijp tenslotte is onthaard, sta ik met een streng van zeker dertig meter in m'n handen. Hier en daar een rode veeg, qua kleur het midden houdend tussen roest en bloed. Bijgaand een indruk. What the hell?