Porsche Kombi

Van Porsche begreep ik veel maar één ding niet: de SUVs. Het onwaarschijnlijke succes van de Cayenne smoort alle kritische overpeinzingen in het gelijk van de markt. Toch bleef je je afvragen waarom de eerste ruimtewagen van Porsche per se een grote 4 x 4 moest zijn - die volgend jaar dus écht gezelschap krijgt van dat kleinere broertje, de Macan. En weer dacht ik: had een snelle combi als RS6- of E63 Kombi-killer niet veel meer voor de hand gelegen dan zo'n hoogpotige? De basis is er: de grandioze Panamera. Het lijkt me duidelijk dat een stationcar met Porsche-waardige rijeigenschappen technisch gesproken een stuk minder bewerkelijk is dan een suv met sportgenen, hoewel ik uit ervaring weet dat ze daar in Zuffenhausen evenmin de hand voor omdraaien. Mijn broze gestel herinnert zich nog heel goed de maagsplitsende Cayenne-rondjes op het Porsche-circuit in Leipzig, en de duizeligheid bij het uitstappen. Yep, sportwagen.
Ik kan één reden bedenken waarom zo'n combi-achtig Panamera-derivaat er nooit zal komen. Elke Porsche is altijd één ding tegelijk. De 911 is er open en dicht, maar het is altijd dat ene, uniek gebleven model. Cayenne: idem dito. De Boxster is als format zo volledig Boxster dat een dichte variant logischerwijs een eigen signatuur en dito naam moest krijgen. Die uniciteit is wat alle Porsches, ook de Cayenne, tot iconen maakt. Zo geven ze je het gevoel dat ze enig in hun soort zijn. En dus kunnen ze er, behalve in termen van open en dicht, nooit onder één noemer in twee vormen zijn. Als Porsche met een combi komt, gok ik dat het een zelfstandig model zou worden, een shooting brake-achtige met een naam die je in je stoutste dromen niet had kunnen verzinnen.