Peugeotverdriet

Als ex-405- en 306-rijder moet me van het hart dat Peugeot slecht bezig is. De 207 was al een klap in m'n gezicht; toen ik de eerste foto's van de 308 zag schrok ik me opnieuw een rolberoerte. Wordt de designafdeling daar tegenwoordig bestierd door Marijke Helwegen of Pamela Anderson? Dat pimpt maar raak, van het klassieke merkgezicht is niets over. Die grote haaienbekken en de afgrijselijke, haast tot de voorruit doorgetrokken koplampen - met design heeft het niets te maken. Een echte Peugeot is klassiek en bescheiden vormgegeven, een beetje low profile. Bij een echte Peug zat de Peug-factor vooral in het frontaanzicht. Klassieke Peugeots als de 304, 405 en 406 hadden de tijdloze rechthoekige Peugeot-koplampen met de ietwat opgetrokken bovenkant, die de auto's een vriendelijke, beschaafd waakzame uitstraling verleenden. Van dat profiel heeft Peugeot een karikatuur gemaakt. Kijk naar de foto's; dat gaat van kwaad tot erger. Ze zijn bij Peugeot vergeten wat stijl is. Ik ben daar kwaad over. Ik heb iets met dat merk. Nooit vergeet ik mijn opa's laatste Peugeot, een 304 SLS. Blauw metallic, binnenbekleding warm gloeiend oranje, die geraffineerde ronde klokjes op het dashboard - zo stijlvol, zo mooi! Even onvergetelijk: mijn eigen 405, een 1.9 diesel - zo chique kon eenvoud zijn. Toen ik voor het eerst de 308 zag, was het alsof ik naar een Pokemon op wielen zat te kijken.

Bad vibes.