Niet stoppen voor overstekende kinderen

22 mei 2009 om 09:01

Met enige regelmaat trek ik er met de kleine mevrouw De Boer op uit om haar te leren fietsen in de drukte van de grote stad. Inmiddels weert mijn kleuter zich kranig als ze keihard trappend op haar mini-fiets naast mij door het verkeer gaat. Ze weet dat ze achterom moet kijken als ze van richting verandert, altijd netjes aan de kant moet fietsen en ze stopt zelfs voor het rode licht – waarna ze links er rechts voorbij wordt gesjeesd door de fietsers die zich niets van de verkeerslichten aantrekken. "Iedereen mag voor zichzelf nadenken over wat het beste is, maar wij stoppen voor rood," verzeker ik haar dan. Ze moest eens weten hoe ik fiets als ze er niet bij is.

Ook probeer ik mijn dochter een beetje angst in te boezemen voor auto's. Zorg dat ze op een afstand blijven en neem pas voorrang als je het ook gekregen hebt. Maar helaas: ze krijgt altijd voorrang. Zodra mensen het roze meisje op haar fietsje zien, gaan zelfs in het hectische stadsverkeer alle automobilisten op de remmen om ons te laten oversteken. En dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ze moet weten hoe het is om midden op de kruising te staan en in de rijwind te wachten tot de sliert auto's voorbij is. Want zo zal het ook gaan als ze haar aaibaarheidsfactor is ontgroeid. Dus mocht u mij tegenkomen tijdens de rijlessen met mijn dochter: rij dan gewoon door zoals u dat ook bij normale overstekende fietsers doet. Dan weet ze hoe het er in het échte verkeer aan toe gaat. Wordt ze hard van.

Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.

62 Bekijk reacties