Naar de sloop

Vanmorgen bracht ik een auto naar de sloop. En ik moet je eerlijk zeggen: ik had daar wel een beetje moeite mee. Natuurlijk, het was maar een gebruiksvoorwerp uit 2005, op en versleten. Maar ik moest denken aan de dag, achttien jaar geleden, toen iemand deze auto splinternieuw uit de doos ophaalde. Ik moest denken aan die avond eind jaren negentig, in een chique gelegenheid aan de Champs Elysées in Parijs, toen Ford de eerste generatie Focus onthulde. Ik was daarbij, jong en knap in mijn driedelige chic.

Vandaag bracht ik, oud en lelijk, zo’n Focus naar de sloop. Het hele weekend had de auto voor mijn deur gestaan, ik had er nog boodschappen mee gedaan. Natuurlijk, er was weinig mis mee. Toen ik vanmorgen voor de laatste keer zijn sleutel omdraaide om hem naar zijn ondergang te rijden, startte hij zonder problemen. De motor sloeg prompt en enthousiast aan, de airco deed het, de radio maakte muziek en de auto volgde zonder morren mijn aanwijzingen. Als een oude, trouwe hond die nietsvermoedend met zijn baas aan de lijn naar de dierenarts loopt voor zijn laatste spuitje, geen idee dat het zijn laatste wandeling is.

Ik heb het over Marco’s Ford Focus uit de Barrelbrigade 2023. De auto reed nog prima, afgezien van een doorgerot subframe en een kapot dubbelmassavliegwiel. Einde apk dus, en die apk verliep vandaag. En toch: de koets was om door een ringetje te halen, hij stond op prachtige Futura-wielen en het leren interieur was prachtig. Nou, daar is toch nog wel iemand gelukkig mee te maken, dacht de positivo in mij. Maar nee, te incourant, dit model, kreeg ik bij aankomst bij Van Gils Automotive in Nootdorp te horen. Mijn Focus was een gevalletje end of lifecycle. Desondanks wordt bijna alles aan een afgedankte auto gerecylcled, waar je binnenkort alles over leest in AutoWeek. Als je straks een nieuwe auto koopt, maak je kans dat er een vleugje van onze Focus in zit.

De eigenaar van het demontagebedrijf vertelde me dat hij wel eens meemaakt dat vrouwen emotioneel worden als ze hun auto bij hem inleveren. Ik schreef het op – leuke quote – zonder erbij te vertellen dat ik het afgelopen weekend vaak uit het raam keek, in gedachten tegen mijn Focus zeggend dat dit na achttien jaar zijn laatste weekend was.

Een oude auto naar de sloop brengen, is alsof je je oma vanwege haar zwakke heup naar het crematorium rijdt. Alsof je de voltallige Nederlandse bevolking de oude dienstkeuring laat doorlopen en eenieder die zakt een spuitje geeft. Ik deed het, maar met pijn in mijn hart.

Met diezelfde pijn fietste ik vanmorgen van Nootdorp terug naar huis, de Focus achterlatend in de klauwen van Hades.