Met de Honda Insight op blaadjesjacht

15 juli 2009 om 08:28

Hybride rijden is niet leuk. Tenminste, niet als je je beperkt tot de drie hybrides waarvoor gekozen wordt vanwege de lage bijtelling, de Toyota Prius en de Honda's Insight en Civic Hybrid. Strijkijzers op wielen, voorzien van een CVT die als je ook maar iets te enthousiast het gaspedaal streelt, de benzinemotor laat loeien als een koe die ter slachting wordt geleid. Maar ik ben er na een weekje Insight erachter gekomen hoe je er toch nog wat van kunt maken. Honda heeft de kleinere hybride namelijk van een beloningssyteem voorzien, waarbij je blaadjes krijgt voor zuinig rijden. En dat werkt gewoon goed. Heus niet alleen bij groenvoer etende veganisten die dol zijn op alles wat op de grond groeit en aan bomen hangt. In auto's als de Insight moet je zuinig rijden als een spel zien en dus is het slim dat Honda blaadjes als beloning inzet. Hoe minder benzine je verbruikt des te hoger het level, waarbij elk niveau staat voor een blaadje. Zuinig rijden wordt zo een spel. Het is me een keer gelukt om vijf blaadjes, de maximale score, op de display tevoorschijn te toveren! Jippie. En nu maar hopen dat Honda's truc op veel andere Insight-berijders een zelfde invloed zal uitoefenen. Als alle Insight-rijders op blaadjesjacht gaan hoeven we de betaalbare hybride niet op de meest linker rijstrook van de snelwegen te verwachten. Begrijp me niet verkeerd, ik zit niet te wachten op blaadjes, groene lampjes of ander goed bedoeld advies in alle auto's. Na de Insight stond er een Civic Type R Championship Edition voor me klaar. En die heeft weer schakellampjes die je focussen op het ideale schakelpunt dat vlak voor 8.500 toeren ligt. Ook een leuk spel om het rijtje oranje lichtjes keer op keer te zien oplichten! Zo krijgt elke auto de rijstijl die hij verdient.

Na 20 jaar bij AutoWeek zo’n beetje alles wel gedaan en meegemaakt. Sinds 2012 chef redactie maar streeft er nog altijd naar om tien procent van zijn werk te laten bestaan uit bezigheden met auto’s zelf. Da’s tenslotte toch de reden dat -ie dit werk is gaan doen. Passie voor auto’s van kleins af aan, spelde op zijn twaalfde testjaarboeken, kocht de eerste AutoWeek een paar dagen voor zijn dertiende verjaardag van zijn zakgeld. Jawel, dat ene nummer dat in januari 1990 voor een gulden in de winkel lag. De oorzaak van dat velen nog denken dat AutoWeek de eerste jaren altijd een gulden kostte, maar op de tweede stond toch echt een prijs van Hfl. 1,95! Dat hij twaalf jaar later zelf in dienst zou treden bij het autoblad had hij nooit gedacht. Na de middelbare school bracht de opleiding HEAO-economisch linguistisch, zeg maar een soort CE met extra aandacht voor vreemde talen, hem bij de BMW-importeur, en later die van Opel. Een carrière in de autobranche was het beoogde pad, maar het liep anders. Eind 1999 zocht een journalistiek bureau een autoredacteur, en zo kwam hij terecht in de autojournalistiek. Iets meer dan twee jaar later was daar de overstap naar AutoWeek. Tests, nieuws, bijdrages aan de occasionrubriek en een jaar later ook in bezit van een racelicentie. Twintig jaar bij een werkgever, het is iets dat niet meer van deze tijd lijkt maar sowieso is het werk door de jaren heen zo vaak veranderd dat je bijna geen jaar hetzelfde doet qua werk. En de veranderingen in autoland gaan momenteel sneller dan ooit, dus ook dat maakt de werkzaamheden anders. Sinds 2021 naast chef redactie ook coordinator online.

54 Bekijk reacties