Leve de underdog!

Ik heb altijd al een vreemde voorliefde gehad voor de underdog. Iedereen loopt bijvoorbeeld met een iPod, dus ik koop per definitie niet zo'n ding. In plaats daarvan heb ik allerlei consumentensites afgespeurd om een andere goede mp3-speler te kopen. Eentje zonder dat 'hippe' design waar je de hoofdprijs voor betaalt dus. Het gebruiken van mijn mp3-speler geeft me nog steeds een speciaal gevoel: het is niet slechts een gebruiksvoorwerp om andere reizigers mee te storen, het is ook een soort statement waarmee ik aangeef dat ik nadenk voor ik iets koop.
Hetzelfde heb ik met auto's: altijd heb ik extra aandacht voor de nieuwe modellen van de wat minder populaire merken. Iedereen weet immers dat een nieuwe BMW, Audi of Mercedes-Benz wel weer een hoogwaardige (maar dure) auto zal zijn. Het is juist interessant om te kijken bij de merken met minder status: komen zij met een auto die bijna hetzelfde voor veel minder biedt?
Juist de laatste tijd komen de merken uit de middenmoot niet meer weg met grijze muizen. Dat realiseren ze zich ook bij Ford, dat met de Mondeo een enorme troef in handen heeft. De vorige generatie was onderhuids namelijk al een prima auto, maar het uiterlijk wist minder te bekoren. Vandaar dat zakenrijdend Nederland massaal voor de Volkswagen Passat koos. De nieuwe scoort wél op dat gebied en dus moet je je gaan afvragen waarom je nou eigenlijk nog je spaarvarken kapot moet slaan om een 'premium' product uit Zuid-Duitsland te kopen. Binnenkort kan iedereen op de redactie ervaren hoe de nieuwe Mondeo voldoet in de dagelijkse praktijk, want we krijgen er eentje in onze duurtestvloot.
En Ford is niet het enige merk dat op de goede weg is, want ook de voortekenen van de opvolger van de Opel Vectra zijn bijzonder goed. De Insignia, zoals de auto waarschijnlijk gaat heten, gaat meer op de spannende GTC Concept lijken dan ik durfde te hopen. Ik mocht onlangs in Frankrijk kennismaken met die auto. Het rijden in zo'n 'custom made' concept-car was natuurlijk niet representatief voor de Insignia, maar ik ben wel diep onder de indruk geraakt van het lijnenspel van het exterieur en de vernuftigheden binnenin Opels kijkje in de toekomst. Ford en Volkswagen kunnen hun borst natmaken dus.
En als 'joker' is er nog de Jaguar XF. De C-XF is in mijn ogen de mooiste concept-car van de afgelopen tijd en ook hier lijkt het erop dat het beeldschone uiterlijk vrijwel ongewijzigd zijn weg naar de productiehallen in Birmingham vindt. Minder goed nieuws is dat van het minstens zo mooie conceptinterieur slechts een iDrive-achtig bedieningselement uit de middenconsole daadwerkelijk het productiestadium haalt. Dat neemt niet weg dat deze Jaguar XF de Duitse concurrentie voor mij in een klap declasseert als het puur om uiterlijkheden gaat.
Door die vreemde voorliefde voor de underdog kom ik tot een vreemde conclusie: eigenlijk hoop ik maar dat dit drietal niet naar de top van de verkooplijsten doorstoot, want dan moet ik weer andere persoonlijke favorieten gaan zoeken...