Laadpaalnood
Hoe de tijden veranderen. Nog niet zo lang geleden waren Fastned-laadstations meestal verlaten. Niets trof mij absurder dan de jaarlijkse persberichten van de firma over de wederom explosief gestegen omzetten – hoe dan? De energietransitie heeft de pionier gelijk gegeven. Het wordt drukker en drukker bij de Fastned-punten langs de snelweg. Steeds vaker is het er volle bak. De afgelopen maanden, toen ruim de helft van de auto’s die ik testte een EV was, sloot ik regelmatig als laatste in de rij aan.
Aan dat goede nieuws kleeft een verontrustend kantje. Zelfs als de dit jaar explosief gestegen verkoop van elektrisch door het afnemende bijtellingvoordeel zou stagneren, is overbelasting van het netwerk een kwestie van tijd. Volgend jaar gaat daar stevige congestie optreden, voorspel ik.
Geen punt, dan rollen we toch gewoon nieuwe infrastructuur uit? De complicatie, naar ik vrees, is dat het laadnetwerk veel ruimer in zijn jas moet zitten dan een simpele berekening op basis van het aantal auto’s en de groeiprognoses voorschrijft. Misschien wordt het wel dweilen met de kraan open. De gebruiksintensiteit is namelijk enorm.
Enerzijds blijft de actieradius van EV’s beperkt, waardoor ze vaker moeten laden dan normale auto’s tanken. Dat kost zoals bekend iets meer tijd dan een tankbeurt. Anderzijds komen EV’s wel steeds verder, zodat de druk op het netwerk een steeds groter gebied bestrijkt. Daar is het land ondanks een indrukwekkend aantal laadpunten niet klaar voor. Veel publieke laadpalen van de eerste lichting zijn prehistorisch traag, zodat ze lang bezet blijven. Als ze al werken.
Veel laadgedrag is verder pure risicopreventie. Een EV-rijder stekkert graag pro-actief om een bezette laadpaal elders voor te zijn. Die uitdijende accupakketten laad je thuis aan je wallbox niet meer in één nacht op, dus je pakt onderweg wat je pakken kunt. Op termijn lost de vooruitgang dit probleem op, maar nu nog even niet.
Reken dus op groeiende vertragingen in het zakenverkeer, gemiste afspraken en klagende bazen. Een nieuw fileprobleem is in aantocht.
Intussen sta je soms versteld over de inflexibiliteit van de laadvoorzieningen. Dit weekeinde zocht ik in een Groningse parkeergarage een laadpunt voor de elektrische Hyundai Ioniq. Het viel mee; dat waren er vier en er was er op zaterdagavond zowaar nog een vrij. Van de vier parkeerplaatsen waren er tot mijn laaiende ergernis twee bezet door niet-ladende EV’s die in een volle Q-Park brutaal hun rechten claimden. Het laadklepje van de voortreffelijke Koreaan bevindt zich rechtsachter. Ik moest dus achteruit en kielekiele inparkeren tussen een grof geparkeerde Jaguar i-Pace en een betonnen pilaar. Met wat passen en meten ging het net. Ik rolde de laadkabel uit. Verdomme; tien centimeter te kort. Het moet toch mogelijk zijn een mobiele laadkast neer te zetten, of een oplaadpunt op een rail aan het plafond te monteren? En kunnen we parkeerpiraten zwaar bestraffen, a.u.b.?

Bas van Putten
Columnist/Schrijver
Bas van Putten is schrijver en columnist voor diverse kranten en tijdschriften. Zijn wortels liggen in de muziek, maar zijn hart gaat al jaren uit naar auto's.