Koude oorlog
63
Wat veel autoreclamespotjes extra irritant maakt is dat ze steeds vaker over om het even welke auto kunnen gaan. Elk logisch verband tussen product en setting lijkt weggevallen. Wat doen die zingende Amerikaanse wrakken in een reclame voor een Peugeot 207? Wat moet je ermee, een Transformer die verandert in een Citroen C4 of een C3 Picasso die er in een trieste Ghostbuster-pastiche een opzuigt? Met een Alfa Mito die stoere kunstjes doet op een parkeerdak?
Reclamejongens zullen dat stomme vragen vinden. Ze scripten niet namens de consumentenbond. Ze zijn er om je in te pakken, het sfeertje te bouwen waarmee de 'doelgroepen' zich kunnen 'identificeren'. Wel gek dat dat dan altijd schijnt te moeten met de afgeragde turbotaal van games en MTV, alsof de doorsnee autokoper zestien is.
Volgens mij verkoopt een fabrikant geen auto meer met special effects. En ik maak me sterk dat ook mijn medeconsument het met dat Hollywoodspektakel heeft gehad. Dat een Mito best vet cool is weten we ook zonder glitterfilmpje wel. Bovendien vermoed ik dat die glamourmarketing wel eens heel contraproductief zou kunnen uitpakken. De echte trendsetter laat zich niet voorschrijven wat hip is.
Marketing moet terug naar de basis. De impact van reclame staat of valt uiteindelijk bij verkoopargumenten, waar of minder waar. In Amerika zag ik een half mensenleven terug hoe het ook kon. Daar brandden adverteerders concurrenten af met 'harde' cijfers. Werd middenklasser X in de markt gebluft met regelrechte provocaties van de vijand: 10 % zuiniger dan Y, 5% goedkoper dan Z, nou jullie weer, haha. Allemaal blufpoker natuurlijk, maar het is me liever dan die inhoudsloze showclips. Het daagt tenminste uit tot vergelijkend warenonderzoek, voor wie de guts heeft. Kon het hier maar. Wat zou ik VW graag van de daken horen schreeuwen dat hun Golfjes TSI geheelonthouders zijn in vergelijking met een Astra Turbo, en Opel zien terugslaan dat hun Astra lekker beter stuurt. Hoe waar het is zoekt Autoweek wel uit, desnoods de rechter. Een beetje koude oorlog zou de reclameblokken een stuk sprankelender maken.
Reclamejongens zullen dat stomme vragen vinden. Ze scripten niet namens de consumentenbond. Ze zijn er om je in te pakken, het sfeertje te bouwen waarmee de 'doelgroepen' zich kunnen 'identificeren'. Wel gek dat dat dan altijd schijnt te moeten met de afgeragde turbotaal van games en MTV, alsof de doorsnee autokoper zestien is.
Volgens mij verkoopt een fabrikant geen auto meer met special effects. En ik maak me sterk dat ook mijn medeconsument het met dat Hollywoodspektakel heeft gehad. Dat een Mito best vet cool is weten we ook zonder glitterfilmpje wel. Bovendien vermoed ik dat die glamourmarketing wel eens heel contraproductief zou kunnen uitpakken. De echte trendsetter laat zich niet voorschrijven wat hip is.
Marketing moet terug naar de basis. De impact van reclame staat of valt uiteindelijk bij verkoopargumenten, waar of minder waar. In Amerika zag ik een half mensenleven terug hoe het ook kon. Daar brandden adverteerders concurrenten af met 'harde' cijfers. Werd middenklasser X in de markt gebluft met regelrechte provocaties van de vijand: 10 % zuiniger dan Y, 5% goedkoper dan Z, nou jullie weer, haha. Allemaal blufpoker natuurlijk, maar het is me liever dan die inhoudsloze showclips. Het daagt tenminste uit tot vergelijkend warenonderzoek, voor wie de guts heeft. Kon het hier maar. Wat zou ik VW graag van de daken horen schreeuwen dat hun Golfjes TSI geheelonthouders zijn in vergelijking met een Astra Turbo, en Opel zien terugslaan dat hun Astra lekker beter stuurt. Hoe waar het is zoekt Autoweek wel uit, desnoods de rechter. Een beetje koude oorlog zou de reclameblokken een stuk sprankelender maken.
Bas van Putten
Columnist/Schrijver
Bas van Putten is schrijver en columnist voor diverse kranten en tijdschriften. Zijn wortels liggen in de muziek, maar zijn hart gaat al jaren uit naar auto's.
