Koop hem nou maar

Champagne! Ik heb dus de beste Mercedes-roadster aller tijden. Dat staat hier en als SL-man zal ik het niet tegenspreken. Het is geen onzin namelijk. Meer dan een kwart eeuw na zijn introductie blijft dat new wave-ding uit het schoudervullingtijdperk een eenmalige, tijdloze mix van comfort, functionaliteit en roestvrije betrouwbaarheid. Dat merk heeft in de jaren tachtig alles uit de kast gehaald om hem onsterfelijk te maken. Na zeven jaar moet ik constateren dat mijn 22 jaar oude rode 320SL met die gekke vliegtuigstoelen de beste auto is die ik ooit had. Wie opmerkt dat de tekst over een 500 gaat heeft gelijk, maar qua amusementswaarde doet mijn zespitter met vijftrapsautomaat verbazingwekkend weinig voor de acht- of twaalfcilinders onder. Hij is alleen iets minder snel. So what. Met die R129 is iets vreemds aan de hand. Ik kocht hem omdat ik een cabrio wilde die het altijd deed. Eerst vond ik hem saai met die hoekige, weinig uitbundige lijnen en dat onthutsende gebrek aan chroombling. Maar in september zag ik hem op een parkeerterrein en profil achteloos zijn geheim prijsgeven. Wat is dat ontwerp mooi in balans, wat is het chic bescheiden eigenlijk en vooral; wat staat die auto elegant trots op zijn wielen. Het is typisch zo'n ontwerp dat je pas later gaat waarderen. Die dubbelslag van monumentaliteit en terughoudendheid is een klassiek SL-trekje dat bij latere SL's, vervet als ze waren, nooit helemaal meer uit de verf kwam. De 129 oogt groots zonder echt groot te zijn. Lengte en breedte, geloof het of niet, komen overeen met die van de huidige Mazda 3. Uniek, de test bevestigt dat, is dat hij na al die jaren niet verouderd is. In vergelijking met zijn voorganger R107, die naar onze maatstaven stuurt als een dweil, koester je de 129 om zijn rijkwaliteiten. Hij paart een beginnende historische charme aan het stuurgedrag van een moderne auto. Met hardtop is hij winterhard en stil als een grote coupé die zich ondanks zijn hoge gewicht prachtig in een bocht laat zetten en eenmaal op toeren een sportieve inborst blootgeeft. Alleen de opmerking in de tekst over de prijsontwikkeling is aantoonbaar onjuist, en daarom klim ik als SL-profeet maar even in de pen. Ik zie de 129 sinds kort, in Duitsland al vrij fors, in waarde stijgen. Bij Duitse Mercedes-dealers, die hun erfgoed zorgvuldiger bewaken dan de onze, kruipen de prijzen voor exemplaren met lage kilometerstanden langzaam naar en over de 40.000 euro. Bij youngtimerspecialisten zijn het geen muurbloemen meer. Hij is ontdekt. Vandaar mijn advies: doe hem nou maar, nu de prijzen voor een behoorlijke SL nog net binnen de perken blijven. Maar koop hem niet als investering, al is het een geruststellende gedachte dat de koop win-win is: ga hem rijden. Op het huidige prijsniveau heb je voor belachelijk weinig geld iets waar de toekomst je om zal benijden. Kijk ook hier even naar, want Harry Metcalfe slaat de spijker op de kop en een twaalfcilinder is natuurlijk ook best leuk.