Knuffel voor Spee

9 maart 2007 om 09:54

Het Algemeen Dagblad kopt deze ochtend dat de jacht wordt geopend op mobiele bellers. Dreigende taal, opgetekend uit de mond van, nou ja, je voelt hem wel weer aankomen. Nou heb ik mij al enige tijd geleden voorgenomen nooit meer een woord vuil te maken aan deze man. Sommige kwalen moet je niet bestrijden, maar gewoon laten uitzieken. Maar tot mijn eigen ontzetting ben ik het vandaag roerend met verkeersofficier van justitie Koos Spee eens. Ik heb vanmorgen een buisje aspirine door mijn strot laten glijden, het AD zorgvuldig onder twee centimeter Foetsie-Bah kattenbakvulling laten verdwijnen en vanavond zuip ik me een stuk in de kraag, maar het zal niets veranderen aan het feit dat ik het vandaag eens ben met Jacobus Spee, de Gargamel van autorijdend Nederland.

Want laten we eerlijk zijn, mobiele bellers zijn op zich natuurlijk al strontirritant. Sta je in de rij bij de supermarkt, staat zo'n gek op twintig centimeter in je nek luidkeels te tetteren, niet zelden inclusief consumptie. Maar in de auto gaat het echt helemáál nergens meer over. Hoeveel mensen komen dagelijks niet te laat op hun werk omdat zo'n gsm-junk in zijn eentje een kilometerslange file heeft veroorzaakt? Telefoon tussen oor en schouder, agenda in de hand, slingerend van baan naar baan. Ach, je kent het soort wel. Doet heel belangrijk maar staat doorgaans onderaan de voedselketen van accountmanagend Nederland. Want wie echt wat voorstelt, heeft een secretaresse die tijdens zijn afwezigheid de zaken waarneemt. Of tenminste een fatsoenlijke carkit.

Over carkits gesproken: ook daar heeft Spee volgens het AD iets tegen. En nondeju, ten tweede maal moet ik onze asfalt-plaaggeest bemoedigend op de schouders kloppen. Want wees eerlijk: de meeste aandacht ben je kwijt bij het opzoeken en intikken van telefoonnummers, en daar verandert handsfree bellen niets aan.

Autorijden is een discipline die opperste concentratie vereist, des te meer in het mierennest dan onze snelwegen tegenwoordig zijn. En om de reacties voor te zijn: ja, ik maak me ook wel eens schuldig aan bellen achter het stuur. Nooit uitgaand, maar als hij afgaat neem ik nog wel eens op. Door dat artikel in het AD zal ik de telefoon wat vaker laten overgaan. Leve de voice mail. En een knuffel voor Spee. Gatver, wat zeg ik nou?

Studeerde Frans en automobiel management, maar wilde eigenlijk altijd schrijven, niet noodzakelijkerwijs over auto's. Werd entertainer op diverse Franse campings, toetsenist bij een hardrockband, product manager tuinbouwmachines in Duitsland, bestelwagenverkoper, bedrijfsadviseur en in 2000 eindelijk journalist. Leerde het vak in de praktijk bij vakblad Automotive en stapte in 2005 over naar AutoWeek. Sluit zich in zijn vrije tijd graag op in zijn eigen muziekstudio, verzamelt instrumenten, verslindt boeken, fotografeert en heeft een fascinatie voor geschiedenis, met name de 19e eeuw. Is gek op dieren, vooral katten, de zee en woeste, onherbergzame landschappen. In de garage staat een Mazda MX-5 tweede generatie.

18 Bekijk reacties