Kamikaze

Het kan haast niet anders dan dat rotondes de komende jaren moordkuilen voor fietsers worden. Dat begint al met de gemeentelijke willekeur rond de voorrangsregels en de verwarring die daardoor heerst. Zelf ben ik daar dagelijks getuige van: in mijn woonplaats Katwijk hebben automobilisten op rotondes voorrang (voor zover Katwijkers zich iets aantrekken van verkeersregels, maar dat is een ander verhaal). In Hoofddorp, waar ik werk, moet je als automobilist juist weer voorrang verlenen aan fietsers die de weg bij een rotonde kruisen. Alsof die verwarring nog niet genoeg is, zijn er steeds meer automobilisten die, uit onwetendheid of beleefdheid, fietsers ook voorlaten wanneer die helemaal geen voorrang hebben.

Dat is vast aardig bedoeld, maar is levensgevaarlijk. Om te beginnen ga je onnodig stilstaan en kan een andere auto daardoor achterop vliegen. Maar veel erger is dat daardoor steeds meer fietsers, met name kinderen, die service als vanzelfsprekend gaan beschouwen en zich daardoor als een kip zonder kop voor auto's werpen. Kort geleden, ik zat in mijn cabrio en kreeg daardoor alles mee, werd ik door een dame op leeftijd uitgemaakt voor dingen waarvan ik nooit had durven vrezen dat dames op leeftijd weten dat ze zelfs maar bestaan. Ze moest voor mij remmen en dacht blijkbaar dat die rij witte driehoeken op haar pad moderne kunst was.

Een prachtig voorbeeld zie je op deze dashcambeelden die ik een tijdje terug maakte (let niet op de datum, dat kreng reset elke keer als het van de stroom is geweest). In het begin zie je een klein kind zonder te kijken de weg oversteken; gelukkig ziet de Tiguanrijder het aankomen. Je moet wel een enorme hekel aan je kind hebben om het alleen de weg op te sturen als het de verkeersregels zo duidelijk niet beheerst, maar dat terzijde. Hoe dat kan uitpakken, zie je in dezelfde video vanaf 0:07, op dezelfde rotonde, tien minuten later gefilmd. Duidelijk is te zien dat het tienermeisje niet eens kijkt of er iets aankomt. Pas wanneer ik met gillende banden in de ankers duik, kijkt ze even opzij. Als ik terugdenk wat die 'keurige' bejaarde dame naar me riep, wil ik niet weten wat dit meisje me op dat moment toewenste.

Toch blijf ik voorrang pakken waar ik die heb (maar wel altijd met een voet boven de rem), al levert me dat regelmatig middelvingers op. Niet omdat ik nou zo nodig mijn gelijk wil halen, en die tien seconden later aankomen interesseren me evenmin. Maar ik wil geen schade aan mijn dierbare MX-5 en nog minder dat zo'n kind van mij leert dat 'auto's toch wel voor ze stoppen' en daardoor ooit wordt overreden door een ander die zich gewoon aan de regels houdt.