Irritante details

Hebben jullie dat nu ook? Al vind je een bepaalde auto nog zo mooi, soms zijn er van die details waar je je groen en geel aan ergert. Dat kan in mijn geval een (bij)geluid zijn, maar ook een uitrustingsdetail, een designelement of een andere futiliteit die misschien niemand anders opvalt. Toch kan zoiets voor mij voldoende zijn om volledig op een auto af te knappen.

Eén van de jongste voorbeelden is de Alfa Romeo Giulietta. Dat vind ik nu echt een mooie C-segmentauto en hij rijdt ook nog eens fijn. Hij doet natuurlijk wel een beetje denken aan de Opel Astra (die overigens ook goed oogt), maar al met al is 't gewoon een lekkere kar om naar te kijken. Totdat ik er in het donker een keer achter reed. Wat heeft die auto een vreselijk aanstellerige achterlichten! Zolang ze uit zijn, prima, maar zodra de bestuurder de lichtschakelaar overhaalt, word je als achterligger geconfronteerd met een setje barokke krullen waar ik persoonlijk een beetje onpasselijk van word. Brrr. Nu zal ik vanwege deze bekentenis zelf ook wel voor aansteller uitgemaakt worden, maar ik ga nog even lekker door.

Zo reed ik ooit in een ontzettend fijne Peugeot 407 2.7 V6 HDiF. Smeuïge V6-diesel, prachtig leer en comfort met een hoofdletter. Ik weet het, niet de ruimste auto in z'n segment en veel mensen hebben moeite met z'n grote muil, maar dat was niet waarop ik afknapte. Dat waren de haakjes waarmee je de rolgordijnen voor de achterpassagiers moest vasthaken. Die dingen waren van een dermate knullige gammelheid dat ik voor mezelf de - wellicht voorbarige - conclusie trok: als zo'n zichtbaar 20-eurocentonderdeel al zo krakkemikkig is, hoe beroerd is het dan wel niet gesteld met spullen die veel duurder zijn en bovendien niet in het zicht zitten? En dus gaat er dan een grote streep door zo'n auto.

Dan de Skoda Roomster. Toegegeven, hij is niet mooi, maar wel doordacht en ruim, bovendien rijdt-ie verrassend goed. Als je echter wat langer achter het stuur zit, zul je merken dat de armsteun in het portier echt kei- en keihard is. Zodanig dat je gewoon last van je elleboog krijgt. Dat verzin je toch niet! Bij een goedkoop stadsautootje waar je alleen korte stukjes mee rijdt, kan ik dat nog billijken, maar bij een gezinsauto die regelmatig voor langere ritten wordt ingezet, vind ik dat onvergeeflijk. Afgeschreven dus.

En over goedkope stadsautootjes gesproken; klap bij een driedeurs Toyota Aygo, Citroën C1 of Peugeot 107 de bestuurdersstoel eens naar voren om bijvoorbeeld je jas op de achterbank te leggen, of een boodschappentas achter je stoel neer te zetten. Wanneer je de stoel vervolgens terugklapt, schiet-ie weer in de basispositie. Kun je je zorgvuldig uitgevogelde zitpositie helemaal opnieuw gaan instellen. Dat is toch gewoon stom! En alleen vanwege deze ontwerpstommiteit zou je dus een vijfdeurs moeten bestellen. Weg ermee!

Ten slotte nog één concreet voorbeeld: de Volvo C30. Zeker als T5 een heerlijke auto. Snel, onderscheidend uiterlijk, geweldige stoelen, superieure ergonomie, prettige rijeigenschappen en een fantastische motor met een dito geluid. Maar dan monteert een merk als Volvo in een auto als deze zo'n slap fluthoesje met vier lullige elastiekjes als afdekking van de bagageruimte. Daarvan zakt je broek toch op je enkels! Gelukkig heeft Volvo ook een 'harde' bagageruimte-afdekking in z'n assortiment, maar anders ...

Tuurlijk, noem me maar een neuroot of een zeikerd, maar ook jullie hebben vast wel van die irritatiemomentjes waar je niet omheen kunt. Aan de andere kant zijn er misschien ook weer mensen die die dameskappers-achterlichten van de Alfa Giulietta mooi vinden ...