Ik wil lente!

Nu ben ik er wel een beetje klaar mee. Jazeker, dat sneeuw mooi kan zijn, zal ik niet ontkennen. En dat sneeuw leuk kan zijn, nog minder. Maar als dit nog een week aanhoudt, hebben we twee volledige maanden aaneen winters weer gehad. Ik kan mij de vorige keer niet herinneren. En je zou denken dat zelfs Nederland daar langzaamaan toch aan gewend moet zijn, maar nee. Toen ik vanmorgen richting de redactie in Hoofddorp reed, zag ik weer van alles in de berm staan. Hoewel dan mijn leedvermaak, shame on me, een beetje opleeft. Want het duiveltje in mijn hoofd hoopt dat de BMW-rijders op deze foto's dezelfde zijn die onder betere weersomstandigheden driftig knipperend bijstandsmoedertjes in Alto's van de linkerbaan af duwen. Kijk, hier worden de mannen van de jongens gescheiden. Nee, van mij mag het lente worden. Al was het alleen maar omdat ik overmorgen op het vliegtuig naar Ivalo stap, zo'n driehonderd kilometer boven de poolcirkel in Lapland, om op een bevroren meer de rijkunsten wat aan te scherpen. Als ik zo naar buiten kijk, denk ik dat ik me die lange vlucht kan besparen...