Helaas, geen nieuwe Monza

22 augustus 2008 om 09:09

De Opel Monza is 30 geworden. Eind jaren zeventig kon je als fabrikant nog gewoon met een tweedeurs coupé op basis van een grote sedan (Senator) komen, al is de Alfa Romeo Brera van onze tijd qua afmetingen niet kleiner. Wat een auto was dat zeg! Een Monza 3.0 E met 180 pk was de eerste snelle Opel waarin ik meereed. Hij had een vierbak, ging behoorlijk van kiet en eigenlijk was het een hoogst opmerkelijke auto. Vanbinnen was het gewoon een Senator, in die tijd plempte Opel doorgaans een enorme bak in het interieur, monteerde er wat meters in en er was weer een dashboard klaar. De hoogtijdagen van de grote Opels waren nog niet over, naast een Record had je de Commodore en de Senator. Allemaal sloepen en van de Record had je ook nog een tweedeursversie. Om je te bescheuren. Grote Opels. Ze zijn in de jaren tachtig een stille dood gestorven, al heeft de Senator nog tot begin jaren negentig stand gehouden. Groter dan de Insignia zullen we ze voorlopig niet zien, en de Signum heeft ook nooit potten kunnen breken als luxe alternatief van Opel. Even gloorde er hoop voor liefhebbers van Opelsloepen van weleer, Opel maakt het publiek lekker voor de nieuwe Opel ontwerpstijl met de GTC Concept. Maar een productieversie van die grote coupé komt niet. Jammer, het had best iets kunnen worden.

Na 20 jaar bij AutoWeek zo’n beetje alles wel gedaan en meegemaakt. Sinds 2012 chef redactie maar streeft er nog altijd naar om tien procent van zijn werk te laten bestaan uit bezigheden met auto’s zelf. Da’s tenslotte toch de reden dat -ie dit werk is gaan doen. Passie voor auto’s van kleins af aan, spelde op zijn twaalfde testjaarboeken, kocht de eerste AutoWeek een paar dagen voor zijn dertiende verjaardag van zijn zakgeld. Jawel, dat ene nummer dat in januari 1990 voor een gulden in de winkel lag. De oorzaak van dat velen nog denken dat AutoWeek de eerste jaren altijd een gulden kostte, maar op de tweede stond toch echt een prijs van Hfl. 1,95! Dat hij twaalf jaar later zelf in dienst zou treden bij het autoblad had hij nooit gedacht. Na de middelbare school bracht de opleiding HEAO-economisch linguistisch, zeg maar een soort CE met extra aandacht voor vreemde talen, hem bij de BMW-importeur, en later die van Opel. Een carrière in de autobranche was het beoogde pad, maar het liep anders. Eind 1999 zocht een journalistiek bureau een autoredacteur, en zo kwam hij terecht in de autojournalistiek. Iets meer dan twee jaar later was daar de overstap naar AutoWeek. Tests, nieuws, bijdrages aan de occasionrubriek en een jaar later ook in bezit van een racelicentie. Twintig jaar bij een werkgever, het is iets dat niet meer van deze tijd lijkt maar sowieso is het werk door de jaren heen zo vaak veranderd dat je bijna geen jaar hetzelfde doet qua werk. En de veranderingen in autoland gaan momenteel sneller dan ooit, dus ook dat maakt de werkzaamheden anders. Sinds 2021 naast chef redactie ook coordinator online.

17 Bekijk reacties