Handbak

De nieuwe Golf, Sardinië. De eerste uit de introductievloot heeft DSG. Perfect en supersnel. Geen klagen. Doe ik lekker toch. Geef mij een handbak, tegen beter weten in. Wederom besef ik dat die DSG-achtige flipperbakken en supersnelle achttraps automaten van de nieuwe tijd niks voor mij zijn, hoe geweldig ze ook functioneren. Hun kunstmatigheid breekt me op.
Na mijn eerste DSG-ervaring, een kick die ik niet onder stoelen of banken stak, luwde de opwinding. De grandioze achttraps Tiptronic in de nieuwe Audi S8, die sneller schiet dan je schaduw – het blijft een computerspel, een simulator. PDK van Porsche? Zelfde verhaal: top, nein Danke - duizendmaal liever handgeschakeld. Terwijl ik heel goed weet dat de techniek het beter kan dan ik, zacht uitgedrukt. Ik mis alleen dat klunzige, intieme handwerk zo. Zo'n voorkiezer schept afstand. Er staat iets tussen jou en de auto, en irritant genoeg is het iets dat het beter weet. Dat moet niet. Het is de even onvolmaakte als actieve dialoog tussen jou en de machine die het leuk maakt.
Met die DSG-Golf flipper ik wat af in de Sardijnse heuvels. Blij voor VW dat ze het kunstje zo goed in de vingers hebben. Meer kan een mens niet wensen. Best sportief ook, als je wilt. Ik voel niets.
Hoe anders is dat tot mijn opluchting in test-Golf nummer twee, een TDI met 150 pk en de doodgewone zesbak die ze je bij de gratie gods nog willen leveren. Een openbaring, voorzover een Golf zoiets kan zijn. De onfeilbare anonymus verandert in een levend wezen. Heerlijk, dat poken. Trekken en duwen, licht en exact. Wat is het zo een kleine moeite, schakelen. Nee, het is niet beter. Het gaat niet sneller. Het is menselijker, ok? Zo moet hij zijn.
Trouwens ook nooit begrepen waarom in de topklasse de automaten heersen. Een beetje inspraak brengt die regenteske slagschepen in de beleving net wat dichterbij. De viertrapsautomaat van mijn S-klasse zou ik met liefde voor een vijfbak ruilen. De S280 is ermee geleverd nota bene. Een grote BMW zou ik altijd met handbak willen hebben. Zag deze week ergens een oude 7-serie met V8 en vijfbak staan, een zeldzaamheid. Ongelofelijk nieuwsgierig hoe dat rijdt. Maar nieuwe Zevens zijn uitsluitend leverbaar met automaat. Sinds de E65 heb je niks meer te kiezen. Raar eigenlijk.
Gisteren een Volvo V40 opgehaald. Onderweg naar huis vroeg ik me af waarom ik me zo lekker voelde in die auto. Simpel. Klikklak. Zesbak.