Groter, beter, saaier

De lat ligt hoog in het C-segment. Bij de introductie van een nieuw model moet je als automerk dan ook alles doen om jezelf op de kaart te zetten. Een modelwijziging is hét moment om op de proppen te komen met een sprankelend design, een start-/stopsysteem voor alle versies, een transmissie met dubbele koppeling, en ga zo maar door.
Dus, vroegen wij ons af toen de officiële info van de gloednieuwe C4 in ons postvak plofte, wat heeft Citroën gedaan om de C4 in de vaart der volkeren op te stuwen? Een start-/stopsysteem misschien? Nee, alleen op de zuinige e-HDi. Een transmissie met dubbele koppeling? Nee, integendeel: de 120 pk sterke benzineversie moet het anno 2011 zelfs met een viertrapsautomaat doen.
Een Citroën kan natuurlijk alles goedmaken met een sprankelend design. Maar helaas: de ontwerpers hebben juist hun best gedaan om toch vooral niemand voor het hoofd te stoten. Het gevolg is een wat zouteloze auto. De gedachte was ongetwijfeld dat de DS4 (2011) voor de X-factor moet gaan zorgen, maar wat mij betreft snijdt Citroën zich met zo'n behoudende vijfdeurs (die toch voor de verkopen moet gaan zorgen) behoorlijk in de vingers.
Niet dat de C4 overigens een slechte auto is. De VTi- en THP-motoren behoren nog steeds tot onze favorieten, en de auto is lichter dan voorheen. Bovendien biedt Citroën voortaan massagestoelen, een surround audiosysteem en nieuwe veiligheidsvoorzieningen aan. Maar is dat voldoende om weer in de voorhoede van het C-segment te strijden?