Gewoontedier

Weet u waar ik me aan erger? Aan mensen die anderen ongevraagd opzoeken. Ook per auto.

Arriveer ik bij het parkeerterrein van het Amstel Park in Amsterdam. Plek zat, dus ik zet hem zo neer, dat ik zowel links als rechts een plek over heb. Om lekker relaxed te kunnen uitstappen. U voelt hem al: terwijl ik het hele gezin aan het uitladen ben (ik had een onpraktische tweedeurs bij me, grote portieren dus waarom moeilijk doen dan, neem lekker de ruimte als je die eindelijk een keer hebt!) komt daar een reuze praktische Audi A4 Avant aangerold met het voornemen om naast me te komen parkeren. Sommige mensen hebben blijkbaar het idee dat ze netjes moeten aansluiten of zoiets. Ik denk "nee he..", laat me niet opjagen en neem de tijd om rustig uit te stappen. Noem het een ontmoedigingsbeleid. Maar het was niet ontmoedigend genoeg. Mevrouw blijft netjes wachten tot ik klaar ben en prakt hem met een vriendelijke glimlach op de plek naast me. Terwijl er elders plek zat is! En ze dus helemaal niet hoeft te wachten om te kunnen parkeren! Ik ben benieuwd wat er omgaat in zo'n hoofd. "Dit is een plekje, sluit mooi aan, hier ga ik dus parkeren."

Wat een creativiteit, wat een inventiviteit. Daar is dit land vast groot mee geworden. Van dit soort gewoontedieren moeten we het hebben.