Franse aanval op de ongenaakbare

Er was een tijd dat de modellen van Citroën zich op twee punten van al het andere blik onderscheidden: innovatie en stijl. Auto's als de Traction Avant, de 2CV en de DS zorgden voor een revolutie in de autowereld. Hoeveel andere fabrikanten hebben dit voor elkaar gekregen? Niet veel, da's zeker. Vooral jongere automobilisten zien Citroën vooral als een fabrikant van doorsnee volumemodellen. En dat kun je ze moeilijk kwalijk nemen. Tegenwoordig beperkt het Franse merk zich immers vooral tot praktische auto's die niet bepaald uitblinken in originaliteit. Uitgezonderd de C6 wellicht, waarmee Citroën wat van de oude glans probeert terug te halen. Je kunt je dus afvragen of het zich niet vergaloppeert met de DS3. In naam verwijst die naar een roemrucht slagschip uit het verleden, maar het is in de praktijk een brutaal blèrbakkie, bedoeld om het de succesvolste auto in het segment van de premium supermini's moeilijk te maken: de Mini. In eerste instantie verkeerde die in een vacuüm. Net als de Mazda MX-5 in de roadsterklasse kende hij eigenlijk geen ware rivalen. BMW maakte zo'n goede sier met de Mini dat het slechts een kwestie van tijd was voordat andere fabrikanten een graantje van dat succes trachtten mee te pikken. Als eerste meldde zich Alfa Romeo aan het front van de kleine scheurijzertjes met de Mito. Die beet z'n tanden stuk op de Mini. En nu waagt Citroën een poging met de DS3. Of die de Mini naar de kroon kan steken, is maar zeer de vraag. Zeker is dat de DS3 niet kan worden afgedaan als zomaar een C3-derivaat. Het is een koppendraaier van jewelste, en net zo zeer als de Mini een hebbeding. Inmiddels weten we dat het met het weggedrag ook wel snor zit. Binnenkort nemen beide kemphanen het tegen elkaar op in een AutoWeek-test, waarin overigens ook de minder exhibitionistische, maar eveneens op sportieve leest geschoeide Renault Clio GT verschijnt. Of de Mini het benauwd krijgt...? Tot nu toe is-ie ongenaakbaar gebleken.