Exponent van slechte smaak
Van veel auto's twijfel ik aan het bestaansrecht. Want wat moet een weldenkend persoon nou met een Hummer of Bugatti Veyron? Toch begrijp ik dat mensen een dergelijk voertuig willen hebben, omdat het controversiële apparaten zijn, waarmee je een ongelofelijk statement kan maken. Nu is er de Mercedes CLK DTM AMG cabriolet ; een auto waarvan ik niet eens aan het bestaanrecht twijfel – maar die geen bestaansrecht heeft.
De grap van de CLK DTM AMG is dat je op de openbare weg in een auto kunt rijden, die heel dicht bij de DTM raceauto staat. En raceauto's zijn géén cabriolets dus schiet de 300 km/u snelle Benz in een noodvaart zijn doel voorbij. Bestaansrecht verspeeld...
Wie gaat de CLK DTM AMG – waarvan er godzijdank maar honderd worden gebouwd – kopen? Ik denk dat we het moeten zoeken in de wereld van rappers, die de 582 pk sterke CLK gebruiken om in een mellow tempo mee langs met palmbomen gelardeerde boulevards te cruisen. Best kans dat er ook nog eens eentje opduikt in een videoclip. Ik zou niet weten wat je er anders mee moet.
En dan nog dat spoilerpakket: West Coast Costums kan wel inpakken! Waar AMG er normaal om bekendstaat dat ze een supersnelle auto decent kunnen optuigen, zijn voor de CLK DTM Cabrio alle remmen losgegaan. Er is een stuitend lelijk spoilerpakket dat de stoere Mercedes bij de eerste verkeersdrempel verandert in een vis die wanhopig op het droge spartelt. Het absolute dieptepunt is de enorme spoiler op de achterklep. Bij een cabrio is zoiets een ronduit potsierlijk gezicht. Nee, voor mij geen CLK DTM cabriolet. Ik spaar wel door voor de Veyron, daar heb je tenminste écht iets aan.
Nic De Boer
Autojournalist
Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.
