En dan is er koffie
Een van de grote charmes van een lange autorit is de tussenstop. Want dan is er koffie, en koffie is fijn. Broodje erbij, al dan niet een rokertje, en in een oogwenk is de afgematte zakenreiziger weer boven jan.
Toch is dat allemaal makkelijker gezegd dan gedaan. Een goeie bak koffie is lastiger te vinden dan je denkt. In Frankrijk smaakt espresso uit de automaat altijd naar suiker, om van de laffe nasmaak maar te zwijgen. In Nederland heb ik het eveneens opgegeven. De automatenkoffie langs de snelweg was altijd al erg, maar het is nog beroerder geworden sinds de komst van de grote rode koffieautomaten die ik steeds frequenter aantref in het ganse land. Monsterlijke krengen zijn het.
Het lijkt heel wat, zo'n apparaat. Je hebt de keus uit alle soorten hartversterking, van cappuccino tot espresso. Maar probeer die espresso eens. Om te beginnen zijn er geen espressokopjes. Je pakt dus zo'n treurige papieren reuzenbeker en plaatst hem op de tap. Je drukt op de espressoknop. Je hoopt op het beste. En werkelijk, daar begint het grote stromen met de vette, onsmakelijke straal die mij altijd aan urinerend vee doet denken. Ook door de hoeveelheid vocht die wordt geloosd trouwens, want binnen de kortste keren is je halve mok vol. Heb ik echt op de juiste knop gedrukt? Dit heeft met espresso niks te maken. Dit is gewoon een ordinaire pot kantoorgif. Natuurlijk is het spul niet te zuipen.
Zo wordt autoreizen nooit wat.
Nu rijd ik laatst door Duitsland. Na vier uur onafgebroken rijden snak ik naar een cafeïneshot. Langs de weg meldt een bord de nadering van een tankstation. En op dat bord staat het logo van het espressomerk Segafredo.
Kan het waar zijn? Duizelig van ongeloof duik ik vol in de ankers.
En het is waar. Geen automaat te zien. Er is echt een café met een echt barretje. Daar staat een vriendelijke mevrouw om je bestelling op te nemen. Eén espresso, bitte. Die komt. En hij is top. Heet, straf en verkwikkend. Zelfs het kopje is voorverwarmd.
Kijk, dat zouden nou meer olieboeren moeten doen.

Bas van Putten
Columnist/Schrijver
Bas van Putten is schrijver en columnist voor diverse kranten en tijdschriften. Zijn wortels liggen in de muziek, maar zijn hart gaat al jaren uit naar auto's.