Een dagje Tiguan

Een kleine opsteker voor Opel-aanhangers die me lobbywerk voor VAG in de zojuist gepoetste schoenen willen schuiven: liever levend begraven in een Vectra dan dood gevonden in een Tiguan. Wat erg als een familiebak volgens de formule vorm – inhoud = kassa het terreingebeuren imiteert met de hoogbenige poeha die zo bezopen afsteekt bij de meestal vlekkeloze toestand van het vaderlandse asfalt. Veel vlees, geen ruggengraat - een zinloos marketinggedrocht vind ik het. Eens komt de dag dat ze hem leveren met voorbedrukte modderspatten op de flanken. Hoe die actieheld zal heten weet ik al. Rough & tough.

Ik zag dus niet uit naar de eendaagse Berlijnreis die ik donderdag aanvaardde met de duurtest-Tiguan van Autoweek. Qua actieradius mag zijn tweeliter TDI een zegen zijn voor het internationale reportagewerk, de lol is weg wanneer een fabrikant zo'n krachtcentrale gijzelt in een loden koets die op zijn hoge instap na niets meer in huis heeft dan een Golf.

Dat de kennismaking boven verwachting beviel is, helaas voor mij, te danken aan de twee key selling points van het verafschuwde concept. Omdat hij per se hoog en dik moest, roepen massa en luchtweerstand de scheurdrift rigoureus een halt toe. Heuvelafwaarts krijg ik de teller met pijn en moeite op 200; onder normale omstandigheden is het over en uit bij 190. Omdat ik weet wat een gewone Golf met deze motor kan, moet ik een stevige mentale barrière overwinnen om met het schaamrood op mijn kaken toe te geven dat die relatieve lethargie één voordeel heeft: gemoedsrust.

Nooit meer die zenuwslopende en concentratie vretende hanengevechten met Carrera's en RS'en. Nooit meer die onbedwingbare verleiding op de Oberhausen Straight 250 aan te tikken, met alle risico's van dien. En toch vlot voorwaarts zonder herrie, gloeiende remschijven en eens in de twee uur een tankbeurt. In de duurtester is 190 de ideale top; onthaasten zonder de lasten. Deze modegriezel is een blessing in disguise. Al had ik, moest ik kiezen, liever een Insignia. In de Tiguan brandt zonder aanleiding het waarschuwingslampje voor de bandenspanning. Die auto liegt, en dat doen Opels nooit.