Duur = lelijk

7 maart 2009 om 09:36

Dure merken moeten steeds meer rekening gaan houden met 'nieuwe' markten. Fabrikanten als Rolls-Royce, Ferrari en Aston Martin hebben een steeds grotere klandizie in landen als Rusland, China het India. Dat is natuurlijk goed voor de zaken en ik gun de mensen daar allemaal van harte hun mooie auto, maar er is één ding mis met het nieuwe publiek. Het heeft geen smaak.

Het gevolg van die nieuwe markten is dat de exclusieve fabrikanten nog moeten gaan aanpassen aan de slechte smaak van hun klanten. Een voorbeeld hiervan is de Rolls-Royce Phantom. Een auto met het silhouet van een Ford Transit met een enorme glimmende grille op de voorplecht. En neem een Maybach. Ben jij wel eens iemand tegen gekomen die 'm écht mooi vind? Die nieuwe Zeppelin is nog een graadje erger.

In de toekomst belooft het niet veel beter te worden. Persoonlijk ben ik me dood geschrokken van de concept car van Lagonda. Ze winden er geen doekjes om dat die speciaal bedoeld is voor de nieuwe markten. "Met een sportwagen kun je niet over slechte wegen rijden. Vandaar dat de Lagonda hoger op z'n poten staat," is de verklaring van Aston Martin bij het afschuwelijke ding.

En dan die nieuwe Mercedes SLS AMG. Daarmee zijn we eindelijk verlost van de SLR – die speciaal is gemaakt voor mensen met een slechte smaak. Wat we terug krijgen is waarschijnlijk minder erg maar nog steeds niet echt een getuige van geraffineerde smaak: er is namelijk gekozen voor vleugeldeuren. Nou vraag ik je! Een extra functie boven normale deuren kan ik niet bedenken. 't Is puur voor de patserigheid. In de straten van Moskou, Peking en Mumbai maak je er vast helemaal de blits mee, maar hier ga je natuurlijk volkomen voor schut als je voor een afgeladen terras je deur naar boven openslaat en met een grote gouwe Gukkie-bril op je gezicht naar buiten struikelt.

Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.

75 Bekijk reacties