Denk aan je zomerbanden!

Een vriend van me reed onlangs zijn auto total loss bij een kop-staartbotsing op de A1. "Voor me stond het ineens stil" vertelde hij. "Het was een graad of tien buiten en ik reed op winterbanden. Ik dacht dat ik voldoende afstand had, maar de remweg op dat rubber was veel langer dan verwacht. Ik klapte er bovenop, en werd vervolgens ook nog eens van achteren aangereden. Wat denk je? Die stond óók op winterbanden. Het frappante is dat de drie auto's vóór mij, die wél op tijd stil stonden, alle zomerbanden hadden."

Ik wil aan bovenstaand verhaal absoluut geen conclusies verbinden. Evenmin ben ik structureel tegen winterbanden. Maar ik ben wél tegen de relatief eenzijdige en soms domweg onjuiste informatievoorziening omtrent het thema.

In de herfst word je dusdanig bestookt met de boodschap dat het onderhand weer tijd wordt voor winterbanden, dat je je soms een suïcidale randdebiel waant als je besluit er géén gehoor aan te geven. Natuurlijk, die maand dat het Nederlandse asfalt bestookt is geweest met sneeuw en ijs, was het veel veiliger en lekkerder rondrijden op winterrubber.

Maar nu de lente er echter weer aan zit te komen – als ik de weergeleerden mag geloven, heeft Koning Winter z'n laatste stuiptrekkingen gehad - blijft het (uitzonderingen daargelaten) een stuk stiller op het campagnefront. Terwijl de consument ook nú informatie verdient. Bijvoorbeeld dat het omslagpunt van 7 graden celsius eigenlijk achterhaald is en dat een zomerband al net boven het vriespunt in het voordeel begint te raken. En dat een winterband bij nog wat hogere temperaturen zomaar een meter of tien meer nodig heeft om vanaf 100 km/h tot stilstand te komen dan een zomerband. Feiten die elk jaar weer terug te vinden zijn in onze winterbandentest.

Daarom roep ik het bij dezen maar even: denk aan je zomerbanden!