De olifant in de porseleinkast

Ik wist het ook, maar dan anders. Ik dacht: suvs. Die grote brokken met de hoge instap, opium van het volk. Eersteklas windvangers, hoger verbruik - voilà. Dat leek bij nader inzien te kort door de bocht. Hier zit juist de ouderwetse hatchback in de lift, terwijl het marktaandeel van suvs in Nederland al twee jaar zachtjes daalt. Anderzijds zie je fabrikanten nog steeds vol inzetten op de nepterreinbak. Ze domineren bijna overal het modellenaanbod. Bij VW is de winststijging van 7,2 % over de eerste helft van 2019, allemachtig!, grotendeels toe te schrijven aan de suv-modellen. Ze zijn bij het VW-concern nu verantwoordelijk voor 35% van de omzet en ik zag in de media de CFO voorzichtig uitgaan van een stijging naar 40% in 2020.

Prima die suv, als je er lol in hebt, maar absurd als je bedenkt dat zoiets boomt in deze tijden. Auto’s moeten heel snel zuiniger worden. Een optimale stroomlijn en gewichtsreductie zijn van levensbelang. Volkswagen steekt met de rug tegen de muur niet voor niets tientallen miljarden in elektrische auto’s. En wat doet het tegelijkertijd? Zichzelf massaal in de vingers snijden met auto’s die hoger en zwaarder zijn dan strikt nodig.

Iedere autojournalist weet hoe groot het verbruiksverschil kan zijn tussen een gewone personenwagen en een identiek gemotoriseerde suv. Zelfs voor de extreem spaarzame hybrides van Toyota geldt dat. Een RAV4 doet 1 op 16 tegen 1 op 20 voor de nieuwe Camry, althans met mij aan het stuur. Grofweg constateer ik bij de meeste merken een vergelijkbaar verschil van rond de 20%, zowel bij diesel- als benzinemotoren. Ga even na wat dat met je concernemissies doet. Leuk of niet; als fabrikanten de beloofde grote sprongen willen maken, zal de suv snel op de helling moeten. Hij is de olifant in de porseleinkast van de energietransitie.

Dat moedige besluit zie ik ze niet snel nemen. Ze hebben een suv-verslaafd publiek gekweekt waarvan ze, zie VW, gevaarlijk afhankelijk zijn geworden. Maar terwijl ze voor hun EV-productie enorme technische en financiële barrières moeten overwinnen, hadden ze spijkers met koppen kunnen slaan door zich al veel eerder consequent te richten op lagere, smallere, lichtere auto’s. Alleen zullen ze dat pas doen nadat de consument de eerste stappen heeft gezet. Gelukkig geeft Nederland het goede voorbeeld. Het koopt weer meer hatchbacks. Kleiner, zuiniger, in de praktijk net zo praktisch.