De nieuwe Audi

Ja, dit kochten wij. Ik geef toe: het rode leer speelde als punt van overweging mee. Maar allebei hebben wij altijd van ganser harte een A2 begeerd. Hij is uniek.

Je hebt van die typische iconen, de onvergetelijke evergreens die iedereen terecht bewondert om hun baanbrekende esthetische of architectonische kwaliteiten. Ik noem de Kever, de 911, de Eend, de Mini, de eerste Fiat 500. De Audi A2 kom je in de toptien van all-time classics zelden tegen, maar hij hoort er wel bij. Er zijn heel weinig auto's die zo consequent vanuit één grondgedachte zijn ontwikkeld. Dit is een volwaardige gezinswagen met de afmetingen van een B-segmenter.

Ik herinner me nog heel goed hoe ik in Genève de verwekker van de auto, de latere Lamborghini-ontwerper Luc Donckerwolke, bijna geëmotioneerd hoorde praten over de commerciële mislukking van zijn geesteskind, dat met zijn hoge prijs en controversiële uiterlijk niet aansloeg op de markt. Hij had er alles voor gegeven. Ooit zal ik er een bezitten, troostte ik hem maar. Wat een aardige jongen.

Nadat ik op facebook onze aankoop heb gemeld, stuurt een A2-rijdende kennis me een artist impression van Donckerwolkes schetsen. Ze ontstonden in 1997, drie jaar voor de auto in productie ging. De constructieve uitgangspunten staan er met grote letters als de Tien Geboden bij. Wielen op de hoeken, geen overhang. Aluminium space frame. "Simple volumes". "Family oriented". "Wheels covered. Sloping roof. Plan view optimised". "Typical 'Audi Cabin' superimposed on body". Het productiemodel wijkt nauwelijks af van de schetsen. Geen compromissen.

E. – het wordt haar auto - overwoog een nieuwe of een bijna nieuwe, liefst een kleintje. Ze was enthousiast over de nieuwe Twingo, ze reed proef in een jonge Fiat 500; zelfs de Hyundai i10, waarover we allebei zeer te spreken waren, kwam ter tafel. We wilden eindelijk eens iets verstandigs doen. Maar de kleine Audi, nu tien jaar uit productie, overtrof ze op de criteria ruimte, rijkwaliteiten en afwerking allemaal.

De bagageruimte is 390 liter, tien meer dan een Golf VII, en dat voor een auto met een lengte van 3 meter 82. De achterbank is in delen opklapbaar en uitneembaar. Op de snelweg haalt hij met zijn doordeweekse benzinemotor, een viercilinder zonder turbo, vrij gemakkelijk 1 op 20. Gewicht hè? Het aluminium koetsje weegt 895 kilo. Voor- en achterin zit je vorstelijk, de beenruimte voor achterpassagiers is verbazingwekkend. Hij stuurt fantastisch precies en volwassen.

Wat wij kochten is een van de belangrijkste ontwerpen van na de Tweede Wereldoorlog, een kleine auto met alle eigenschappen van een grote. Ik ben apetrots en kan met infantiele vreugde uitzien naar de eerste rit. Nog twaalf dagen.