De heilzame kilometers van de A1

6 oktober 2008 om 11:03

Wat een lekker ritje is het toch telkens weer, vanuit welke plek dan ook in Nederland, naar de Franse hoofdstad, en weer terug. Ik weet 't, als je bij Antwerpen de ellende van de ring induikt (omrijden via de Liefkenshoektunnel tegen 5 euro tol en je rijdt heerlijk door), baal je dat je de Thalys niet gepakt hebt, maar ben je eenmaal Lille voorbij dan ontvouwt zich het heerlijke, drie rijstroken tellende lint dat je in een klap alle verkeersperikelen in Nederland en België doet vergeten. Wat kun je daar lekker doorrijden. Niet te hard, want altijd staat er wel ergens onderaan een afdaling een Franse Gendarme met een laserpistool, soms zelfs vanuit een Subaru Impreza WRX. Zet gewoon de cruise control op 140 en doordenderen maar. Met een beetje geluk hoef je geen een keer van het gas. Het is de 13,80 euro tol helemaal waard. De Franse autoroute heeft het de afgelopen jaren bij mij gewonnen van de autobahn waarop je van baustelle naar baustelle sukkelt, af en toe op een onbegrensd stukje nog het gas helemaal in kan trappen om vervolgens weer vol in de ankers te moeten. Vergeleken bij de stresstoestanden in Duitsland ontspan je tijdens het rijden over een lege autoroute net zo als tijdens een relaxend dagje in een spa. De heilzame kilometers door het Noordfranse, glooiende land reinigen lichaam en geest van een drukke persdag in Parijs. Ik kan niet wachten tot het weer salon is, nog iets minder dan twee jaar!

Na 20 jaar bij AutoWeek zo’n beetje alles wel gedaan en meegemaakt. Sinds 2012 chef redactie maar streeft er nog altijd naar om tien procent van zijn werk te laten bestaan uit bezigheden met auto’s zelf. Da’s tenslotte toch de reden dat -ie dit werk is gaan doen. Passie voor auto’s van kleins af aan, spelde op zijn twaalfde testjaarboeken, kocht de eerste AutoWeek een paar dagen voor zijn dertiende verjaardag van zijn zakgeld. Jawel, dat ene nummer dat in januari 1990 voor een gulden in de winkel lag. De oorzaak van dat velen nog denken dat AutoWeek de eerste jaren altijd een gulden kostte, maar op de tweede stond toch echt een prijs van Hfl. 1,95! Dat hij twaalf jaar later zelf in dienst zou treden bij het autoblad had hij nooit gedacht. Na de middelbare school bracht de opleiding HEAO-economisch linguistisch, zeg maar een soort CE met extra aandacht voor vreemde talen, hem bij de BMW-importeur, en later die van Opel. Een carrière in de autobranche was het beoogde pad, maar het liep anders. Eind 1999 zocht een journalistiek bureau een autoredacteur, en zo kwam hij terecht in de autojournalistiek. Iets meer dan twee jaar later was daar de overstap naar AutoWeek. Tests, nieuws, bijdrages aan de occasionrubriek en een jaar later ook in bezit van een racelicentie. Twintig jaar bij een werkgever, het is iets dat niet meer van deze tijd lijkt maar sowieso is het werk door de jaren heen zo vaak veranderd dat je bijna geen jaar hetzelfde doet qua werk. En de veranderingen in autoland gaan momenteel sneller dan ooit, dus ook dat maakt de werkzaamheden anders. Sinds 2021 naast chef redactie ook coordinator online.

20 Bekijk reacties