De Allerslechtste Chauffeur van Nederland
Tv-recensenten hebben het massaal neergesabeld, maar ik mag graag kijken naar 'De Allerslechtste Chauffeur van Nederland', een vrolijk zomerprogramma van BNN waar – inderdaad – wordt gezocht naar degene die het beroerdst rijdt. Ik moet zeggen dat ik een voorkeur heb voor slechte televisieprogramma's. Ik kan bijvoorbeeld genieten van de achtervolgingsprogramma's die je op RTL-zoveel op de meest onchristelijke tijdstippen ziet langskomen. En als je belooft dat je het niet doorvertelt aan Frank, durf ik zelfs te bekennen dat ik een vaste kijker ben van Wegmisbruikers.
Komende week krijgen we het klapstuk bij BNN: tijdens de finale wordt presentator Ruben het ziekenhuis ingereden door één van de kandidaten. Eigenlijk is dat de bevestiging van wat ik al wist: dat programma moét wel doorgestoken kaart zijn. Het lijkt me niet dat er mensen bestaan die niet harder dan zestig gaan over de snelweg, in noodsituaties hun handen voor hun ogen slaan of alleen van start kunnen gaan als eerst nog eens wordt uitgelegd welk pedaal welke functie heeft. Eentje zat zelfs onder het oog van de camera te sms'en achter het stuur. En als het wel bestaat: waarom kom ik ze dan nooit tegen en waarom willen die mensen daarmee op televisie?
Het ongeluk met Ruben is natuurlijk de mooiste cliffhanger die je je kan bedenken. Gelukkig maar dat het tijdens de finale gebeurde en niet ergens middenin de opnames, hè, meneer de producer? Ik denk dus dat we worden bedonderd. Dat kan toch niet anders? Het neemt allemaal niet weg dat ik komende dinsdag wél weer zit te kijken. Pils en chips onder handbereik en het verstand natuurlijk op nul. Anders hou je het niet uit.
Nic De Boer
Autojournalist
Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.
