Dat petje past ons allemaal

Ik reserveerde bij een importeur een potige hot hatch voor een nadere kennismaking. Nogal veel pk's, hier en daar een spoiler, vast geel of oranje, dreigend GRRR-logo op stuur en kont; het betere mannenwerk. In een roes van anabole voorpret liet ik me een grap ontvallen. De petjes in ons dorp zullen hun ogen uitkijken, schreef ik de persman olijk.

Aha, was de ironische reply, bespeuren wij daar iets van vooroordelen?

Goeie vraag. Wat versta ik onder petjes? Hebben ze me iets misdaan? Ben ik vooringenomen?

Wat ik van ze weet is dit. Leeftijd: 18 tot 30. Uiterlijke kenmerken: petje, vaak bleek, soms pokdalig (leeftijd, eetcultuur). Leeftijd wagenpark: vijf tot vijftien jaar. Favoriete merken en types: VW (Polo en Golf), Opel (Corsa en Astra), Honda (Civic), BMW (3), Seat (Ibiza) en verder alles waar zich nog een spoiler op laat plakken. Lievelingsgerecht: friet met Marlboro. Rijstijl: stevig. Muziek: zeer luid. Hobby: meisjes, xenon.

Wat doen petjes verkeerd? In principe niet veel. Nou ja, de wereld lelijker maken: nooit werd een auto beter van de Halfords. Maar kunnen ze het helpen? Niet echt. Net als iedere pk-fanaat laat een petje optisch graag zijn tanden zien, maar hij moet roeien met de aftermarketriemen die hij heeft, want smaak is onbetaalbaar. En wij, die net doen of we het gemaakt hebben, maar lachen om zijn scheve Remus.

De correcte petjesdefinitie moet dus luiden: iemand die nog lang moet sparen voor het echte werk, en daar door beter gesitueerde liefhebbers smadelijk op wordt afgerekend. Intussen is het enige verschil tussen de CRX-pet en de eerstehandsrijder van een M3 dat laatstgenoemde zijn bolide niet meer hoeft te pimpen; dat hebben ze in München al voor hem gedaan. Maar hun auto-dna is identiek, vrees ik. Ik voel dat.

Ik moet eerlijk zijn: wat trok me in de hot hatch die ik boekte?

Het platste van het platste: grom, power, looks, het hele jongensboek. Dezelfde pettenwellust die het petje naar zijn Golfje, BMW of Civic dreef en hem veroordeelde tot de slums van de autopikorde. Dat petje past ons allemaal. Daarom vroeg A. terecht of hij vooringenomenheid bespeurde. Ons kent ons.