Camping De Snelweg

Ik weet dat ik menig lezer weer tegen de schenen ga schoppen met deze blog, maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden en voor opbeurende verhalen kijk je maar naar Sesamstraat. Ik wil mijn gal eens spuwen over caravanners. Om te beginnen: jawel, ik weet waar ik het over heb. Mijn hele jeugd ben ik driemaal per jaar in een caravan door Europa gezeuld. En ja, ik vond het nog leuk ook. Maar als kind was ik ook dol op Playmobil en daar speel ik inmiddels ook niet meer mee. Waarom zou je in vredesnaam in een caravan vakantie willen vieren? Het is typisch Nederlands, dus het zal wel iets te maken hebben met zuinigheid. Natuurlijk is een overnachting op een camping goedkoper dan een hotel of appartement, maar vergeten die mensen dan alle overige kosten die ze aan hun woonwagen hebben? Ik heb zelf vijf seizoenen op een camping gewerkt, dus vertel mij wat. Bürstner-bewoners die het verschil niet weten tussen een douchehokje en de stortbak voor chemische toiletten. Net voordat jij wilt gaan douchen. Mahlzeit! Wat bezielt die mensen? Het hele jaar door heeft iedereen zijn vooroordelen klaar over woonwagenbewoners, om vervolgens in de drie weken die ze vrij hebben zelf in zo'n witte armoedecontainer te gaan zitten. En dat ze elkaar dat aandoen, is nog tot daar aan toe. Daar zijn ze zelf bij. Maar waarom vallen ze er ons mee lastig? Is het door de vakantieperiode eindelijk weer wat rustiger op de weg, houden die caravans alles op. En het lijkt de laatste tijd wel of caravanners het hele jaar door vakantie hebben. Zo'n overbeladen Kip, fietsenstalling op de dissel en dat alles voortgetrokken door een zwoegende 1.4, die al zwalkend een vrachtwagen voorbij moet. Of andersom. Hebt u even?