Camiel alaaf!

Het was met gemengde gevoelens dat ik Camiel Eurlings zag aantreden als minister van V&W. Aan de ene kant blij met het feit dat er eindelijk een jonge enthousiaste vent op die portefeuille kwam, na een aantal semi-bejaarde tante trusen (Annemarie uitgezonderd) die wat mij betreft de geschiedenisboeken in mogen als de Golden Girls van het economische infarct. Anderzijds is Camiel een Limbo. Nou is daar op zich niks mis mee, zolang ze de provinciegrens maar respecteren. Ja, ik kan het weten: ik ben opgegroeid in Kessel. Een durpke waar, toen ik er in 1974 op achtjarige leeftijd als 'Hollänjer' in belandde, jongens en meisjes op twee verschillende lagere scholen werden gestopt (samen is vies) en mijn linkshandigheid door 'menjehr pashtoohr' - die elke vrijdagmiddag 'les' gaf - werd uitgelegd als een tik van de duvel. Heel halal, dat dan weer wel. Maar goed, de nieuwe minister van V&W is dus afkomstig uit de provincie waar volwassenen zich elk jaar tijdens een ritueel verkleedpartijtje vier dagen aaneen helemaal lazarus zuipen. Wat kan dat voortbrengen? Bram Moszkowicz. André Rieu. De Janse Bagge Band. Vlaai. Houdt u het nog droog? Ik wel, maar ik heb dan ook tien jaar kunnen oefenen. Ik weet dat de soep niet zo heet wordt gegeten als enzovoort, maar toch. De jonge hond uit het land waar de autochtone bewoners bij het woord 'file' waarschijnlijk aan een traditioneel carnavals-kledingstuk denken (Hupse diejn file al aongedojn?) komt in elk geval met ferme taal. Zo moet de verbinding tussen Almere en Amsterdam worden verbreed. Is hij iemand die inziet dat een luchthaven een van de slagaders van onze economie is. En die nu weer wat wil gaan doen met die enorme lappen ongebruikt maar o-zo-nodig asfalt. Toegegeven: eerst zien, dan geloven. Maar tot die tijd geef ik Eurlings het voordeel van de twijfel. Camiel alaaf!