Benzinebon met belasting
Als in mijn oude Fiat Panda het benzinelampje al een week brandt, dan wordt het tijd eens te gaan tanken. Ik rij er 1:17 mee, nog onder de fabrieksopgave, bij auto's van vroeger, kan dat nog gewoon. Ik haal 700 kilometer op een tank. Het was wel weer even schrikken na het volklotsen van de tank. Liefst 73 euro moest ik afrekenen. "Bent u nog geïnteresseerd in onze aanbieding?" Vraagt de mevrouw aan de kassa plichtmatig. Twee chocoladerepen voor anderhalve euro, was het, geloof ik. "Vind u het niet genoeg zo?", vraag ik haar kribbig als ik mijn pinpas in de gleuf laat glijden om even zeven tientjes af te tikken. Daarbij hou ik niet eens van chocoladerepen.
Ooit tankte ik in België langs de snelweg – 't zal al weer een paar jaar geleden zijn en de benzineprijzen waren toen gewoon hoog, dus niet abnormaal hoog, zoals nu. Onderaan de bon stond precies gespecificeerd hoe veel btw en accijns ik had betaald op mijn volle tank en hoe veel er werkelijk overbleef voor de benzine. Dat heb ik één keer gezien, daarna nooit meer. Voor Nederland maakt de Bovag de prijsopbouw van de benzine fraai inzichtelijk. Meer dan de helft van wat je betaalt, gaat meteen richting Den Haag.
Die mevrouw achter de kassa en zelfs haar werkgever kan er dus maar weinig aan doen dat de benzine zo duur is. Het lijkt mij een mooie service voor de klant en goed voor het begrip naar de pomphouders om ook in Nederland de accijnzen en btw te vermelden op de kassabon. Mogen ze van mij morgen mee beginnen.
Nic De Boer
Autojournalist
Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.
