Bange poeperds

Er moet mij iets van het hart. Ik krijg namelijk steeds sterker het gevoel dat Nederlanders die een oude auto kopen heel erg bange autokopers zijn. Zelfs het allerkleinste risico nemen is er niet meer bij, zo lijkt het. Hoe ik tot die conclusie ben gekomen? Welnu: ik heb een autootje te koop staan: mijn Mini Van gaat er uit. En om maar gelijk tot de kern van de zaak te komen: die is niet roestvrij. Dat was 'ie al niet toen ik 'm een paar jaar geleden kocht - roestvrije Mini's van meer dan 25 jaar die niet net gerestaureerd zijn bestaan niet – dat is 'ie inmiddels nog net even een tikkie minder. Heb ik in m'n advertentie gezet trouwens.

Dat neemt niet weg dat het aantal reacties waarin uitvoerig navraag wordt gedaan naar de precieze staat van de roestontwikkeling ongekend is. Lui door het virtuele gemak van internet en e-mail zit een ritje om de te koop aangeboden auto even te bekijken er trouwens niet meer in. Nee, er moeten detailopnames verzonden worden. Hoge resolutie en vanuit meerdere hoeken a.u.b.. Dat deed ik dus braaf, om na vervolgens nog eens een spervuur van vragen te hebben beantwoord, schoorvoetend wat kijkers te mogen begroeten. Inmiddels wisten die lui in kwestie beter dan ikzelf hoe het met de corrosie van mijn Mini gesteld was, maar nóg moest er urenlang om de auto worden gedraaid, ritjes worden gemaakt en afwegingen worden afgewogen. Het resultaat was tot nu toe unaniem: we doen het toch maar niet.

Het gaat hier niet om een dure auto. Zelf kocht ik de Mini voor mijn vriendin en betaalde 4.000 euro. Dat was achteraf wat fors, want ik verspijkerde er de afgelopen jaren zeker nog eens 2.000 euro aan. Maar ach, dacht ik toen ik 'm vorige maand dan toch maar te koop besloot te zetten, ik ben de beroerdste niet – de roestplekken zijn er niet op vooruit gegaan - ik bied 'm aan voor 3.300 euro. Nu helemaal niemand bereid blijkt die prijs te betalen voor mijn oude Vannetje heb ik m'n advertentie maar aangepast. Ik ben het leuren en foto's versturen zat. Hij gaat nu naar de hoogste bieder. Ik pak mijn verlies als ik een verlies moet pakken. Alles beter dan een bange poeperd.

PS: ik heb inmiddels een Lancia HPE gekocht. Gewoon voor de prijs waarvoor hij werd aangeboden, maar wát een plaatje. Schijnen gruwelijk te roesten overigens.