Auw...het gekerm van een koud dieselblok
Woensdagmiddag vijf uur. Bedrijventerrein Beukenhorst in Hoofddorp, waar de AutoWeek-redactie zit, stroomt leeg. Een Peugeot 508 slaat net als ik rechtsaf richting A4. Er begint zich op de N201 een aardige rij voor de verkeerslichten te vormen, zoals bijna elke dag rond dit tijdstip. Het weerhoudt de 508-rijder er niet van om het gaspedaal te vloeren. Ik hoor een noodkreet van een hoog in toeren gejaagde dieselmotor. Witte rook uit de uitlaat, vlak voordat de remlichten van de fraaie sedan fanatiek oplichten om niet vol op de auto's voor 'm te knallen. Duidelijk een koud blok dat niet gespaard wordt. Ik krijg er altijd een naar gevoel van, geen koude rillingen maar het doet toch een beetje pijn. Er blijkt totaal geen liefde voor het mechaniek uit.
Als ik de volgende ochtend de wijk uitrij, heb ik een VW Polo Bluemotion voor me. Hij gaat er behoorlijk rap vandoor. Het is nog maar kwart over zeven, maar ik denk niet dat de berijder al een half uur gereden heeft, want hij kwam uit een zijstraatje dat verder nergens naartoe leidt. De duurtest-Chevrolet Volt heeft de hele nacht aan de laadpaal gehangen, genoeg om geheel elektrisch naar de redactie te kunnen zoemen. De Bluemotion-rijder moet zijn Polootje wel tot het uiterste tergen. Want zo'n Volt is als je het pedaal maar een kwart intrapt al behoorlijk rap op de eerste meters, maar toch is de witte VW algauw uit zicht. Ik ken de zuinige Polo goed, we hebben 'm immers een jaar als duurtester gehad, en een ding is hij nu bepaald niet…vlot. Dus weer zo'n koude diesel die zonder teder opwarmwerk meteen bruut op zijn falie krijgt!
Wat je waarschijnlijk als antwoord krijgt als je vraagt naar het waarom? "Ach, over drie jaar krijg ik toch weer een nieuwe lease-auto?".
In veel gevallen zullen ze er geen flauw benul van hebben. Warm rijden? Is dat met de auto de zon opzoeken? Heeft het zin zulke mensen op te voeden?
Een extra reminder in de vorm van een olietemperatuurmeter vind ik altijd wel prettig. Een Peugeot 508 heeft er zelfs een! Maar daar heeft de automobilist waarmee ik deze blog begon duidelijk geen boodschap aan. En als je op een koude ochtend het 1.2 TDI-tje van een Polo Bluemotion tot leven wekt, klinkt dat net zo heftig als een kettingroker die na een avondje paffen en whiskey drinken de volgende ochtend bij het uit bed stappen zijn longen er bijna uithoest. Zou je toch aan het denken moeten zetten.
Rode lampjes in de toerenteller dan maar, zoals in BMW M-modellen? Waarschijnlijk kijken de niet-netjes-warm-rijders daar ook niet naar. Ze weten vermoedelijk niet eens waarvoor de wijzerplaat die aangeeft hoeveel omwentelingen de krukas per minuut maakt dient…
Stephan Vermeulen
Coördinator Tests
Na 20 jaar bij AutoWeek zo’n beetje alles wel gedaan en meegemaakt. Sinds 2012 chef redactie maar streeft er nog altijd naar om tien procent van zijn werk te laten bestaan uit bezigheden met auto’s zelf. Da’s tenslotte toch de reden dat -ie dit werk is gaan doen. Passie voor auto’s van kleins af aan, spelde op zijn twaalfde testjaarboeken, kocht de eerste AutoWeek een paar dagen voor zijn dertiende verjaardag van zijn zakgeld. Jawel, dat ene nummer dat in januari 1990 voor een gulden in de winkel lag. De oorzaak van dat velen nog denken dat AutoWeek de eerste jaren altijd een gulden kostte, maar op de tweede stond toch echt een prijs van Hfl. 1,95! Dat hij twaalf jaar later zelf in dienst zou treden bij het autoblad had hij nooit gedacht. Na de middelbare school bracht de opleiding HEAO-economisch linguistisch, zeg maar een soort CE met extra aandacht voor vreemde talen, hem bij de BMW-importeur, en later die van Opel. Een carrière in de autobranche was het beoogde pad, maar het liep anders. Eind 1999 zocht een journalistiek bureau een autoredacteur, en zo kwam hij terecht in de autojournalistiek. Iets meer dan twee jaar later was daar de overstap naar AutoWeek. Tests, nieuws, bijdrages aan de occasionrubriek en een jaar later ook in bezit van een racelicentie. Twintig jaar bij een werkgever, het is iets dat niet meer van deze tijd lijkt maar sowieso is het werk door de jaren heen zo vaak veranderd dat je bijna geen jaar hetzelfde doet qua werk. En de veranderingen in autoland gaan momenteel sneller dan ooit, dus ook dat maakt de werkzaamheden anders. Sinds 2021 naast chef redactie ook coordinator online.
