Autospotters

Ik vond ze eigenlijk altijd wel aandoenlijk: autospotters. Pubers die in plaats van vliegtuigen of vogels auto's fotograferen. Dure auto's, want voor alles onder de twee ton halen ze de camera niet tevoorschijn, zo lijkt het. En dus vind je ze in de nabijheid van dure winkels en protserige hotels. Herkenbaar, natuurlijk. Zelf mocht ik vroeger ook graag een eind omfietsen in de hoop iets aparts aan te treffen in mijn geboorteplaats. Dat hoefde niet per se duur te zijn overigens. Liever nog iets dat niet bekend was uit de boekjes en blaadjes die ik had. Onbekend is bij mij altijd verre van onbemind geweest. Als er dan eens iets buitenissigs in de buurt geparkeerd stond zwermde ik daar als een bakvis omheen. Een fototoestel had ik niet, laat staan supersnel internet om plaatjes te kunnen uploaden, maar ze zitten nog altijd in mijn hersenpan: de donkergroene AMC Javelin op de Schiestraat; de zwarte AC Frua; rode Bitter CD; de met vlammen beschilderde Apal Buggy. Van een enkeling weet ik nog een flard van het kenteken. Noem mij een autospotter avant la lettre. Afgelopen weekend echter, reed ik met een kennis een rondje in typisch zo'n auto die een aantrekkingskracht op de autospotter uitoefent. Bijna zestig jaar oud, maar nog altijd onverminderd verleidelijk. Zo bleek althans maar weer toen er bij een stoplicht plotseling een joch voor de motorkap sprong die zonder ook maar één woord te reppen zijn camera hanteerde om wijdbeens een en ander vast te gaan leggen. Joost mag weten waar hij vandaan kwam. Na de voorzijde volgde bliksemsnel de volgende posities: ¾ linksvoor, linker zijkant, ¾ linksachter, achteraan, ¾ rechtsachter, de zijkant rechts, ¾ rechtsvoor en tenslotte nogmaals recht van voren. Het was duidelijk een geoefende spotter want zonder te groeten verdween hij eveneens in het niets. Ons verbouwereerd achterlatend. Nu ik er eens op ben gaan letten en een trits aan spottersfoto's en -filmpjes heb bekeken komt het mij voor dat veel van deze jongens hun knullige imago allang zijn ontgroeid. Vooral de filmpjes zijn erg. Met gevaar voor eigen leven en zonder ook maar énige vorm van gêne duiken ze tussen het verkeer om uitgebreid te gaan staan filmen. Is dat nog wel leuk? Tsja. Er zijn vast mensen genoeg die daar geen enkele moeite mee hebben. Sterker nog: ze zijn er op uit om zongebruind op de foto te worden gezet en rijden graag een extra rondje PC mocht hun kop er niet geheel hebben opgestaan. Alles voor het imago. Ik heb er na die schaamteloze fotosessie echter een beetje een nare bijsmaak aan overgehouden.