Autoliefhebberij sterft uit

23 april 2009 om 13:35

Ligt het aan mij of lijkt het alsof de jeugd en kleine kinderen steeds minder geïnteresseerd zijn in auto's? Waar ik vroeger tijdens schoolpauzes lange gesprekken voerde met vele andere autominnende vriendjes en onderweg de nieuwste modellen nastaarde, lijkt het moderne kind zijn aandacht voor auto's te verliezen. Dromen van autobezit, lijkt iets uit het verleden en áls het dan toch zo ver komt, kiezen jongeren het liefst voor een auto die het best bij hun portemonnee past. Liefhebberij of gevoel voor status, komt er niet aan te pas. Een auto is een noodzakelijk kwaad geworden om van A naar B te komen.

In Japan lijkt die trend al langer te zijn ingezet. Daar bestaat er zelfs een woord voor: 'kuruma banare', wat je het best kan vertalen als ont-motorisering. De trend, waarbij steeds minder mensen een auto bezitten, heeft zich al in 1990 ingezet. De jonge Japanners geven hun geld liever uit aan de nieuwste elektronica gadgets dan een vierwieler. De auto lijkt zijn magie verloren. Als ze vervoer nodig hebben, pakken ze het openbaar vervoer en ook de autoverhuurbedrijven, varen er wel bij.

Als jongeren over een tijd helemaal niet meer in auto's geïnteresseerd zijn, is dat slecht nieuws voor de branche. Voor de overgebleven liefhebbers biedt het perspectieven. Tegen de tijd dat ik met pensioen ben, kan ik voor een prikkie die onbetaalbare klassieker kopen, waar ik al mijn hele leven van wakker lig.

Gaan we over een aantal jaar Japan achterna of ga ik met de verkeerde jongeren om?

Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.

97 Bekijk reacties